Hugh Welch Diamond, Victorya döneminde yaşayan İngiliz bir psikiyatrist ve aynı zamanda bir fotoğrafçıydı. Hatta bu iki meslek kolunu birleştirmesi aslında asıl üne kavuşmasına neden olan durum oldu. Çünkü Diamond, fotoğrafın akıl hastalıklarının tedavisinde önemli bir araç olabileceğini düşündü. Çektiği fotoğraflarla hastalarının hakkında daha detaylı bilgilere ulaşabileceğini anladı ve portre çekimlerine hız verdi. Çekimler sırasında hastalarından doğal hallerinde durmalarını isteyen Diamond, fotoğraflardaki yüz ifadelerini ve gözleri incelemeye başladı.
Bu fotoğraflar hastalığın sürecinin takibinde ve Diamond’a göre hastaların tedavisinde yararlı oluyordu. Diamond için yüz ifadeleri ruhun bir yansımasıydı. Hastaların yüz ifadelerini analiz ederek psikolojik durumları spesifik olarak tanımlanabilirdi. Bazı hastaların yüzleri, melankoli ve delüzyonal paranoya gibi hastalıkları yansıtıyordu.
1867 yılında Diamond, Fotoğraf Derneği tarafından “Fotoğraf alanında yaptığı öncü, uzun ve başarılı çalışmaları için” ödüllendirildi.