Birlikte büyümenin keyfiyle, büyük bir aşk ve dostlukla birbirinize yoldaşlık yaparken, bir gün bir bakarsınız ki hayat arkadaşınız sizin en uzağınızdaki insan olmuş. Aynı evin içinde gündelik konuşmalar yaptığınız ve gözyaşlarınızı sakladığınız biri haline gelmiş. Siz tüm çabanızla sizi bu noktaya taşıyan etkenleri çözmeye ve aşmaya çalışırken, gözünüze en uzak görünen, bu bizim başımıza asla gelmez dedikleriniz, kendi hayat hikayenize yakıştıramadığınız ilişki “son”ları gelir hayatınızın tam kalbine yerleşir.
“Merhaba aldatılanlar kervanı, ben geldim!.. Ölüm gibi çok uzakta bir duyguydun bana. Hiç başıma gelmezmiş gibiydin. Daha hangi uzak duyguların tadına bakacağım acaba?”
Bundan da ötesi olamaz dediğiniz noktada, kendinize bir yol ararken hayat sizi yine tüm süprizlerini kuşanmış vaziyette beklemektedir. O yüzden bırakın savursun rüzgar sizi!
“Her bitiş, içinde yeni filizler doğurur,
Bırak savursun rüzgar seni,
Savurduğu yerde belki kalbin can bulur”
Yollarımız ve hikayelerimiz ayrı olsa da hepimizden bir parça var “Elizya”nın hikayesinde. Elizya’nın hikayesinin yolunuza ışık olması, yollarınızın kalan yarısını hayal ettiğiniz gibi yaşamanız dileğiyle…
http://www.kitapyurdu.com/kitap/elizya/425956.html&filter_name=elizya
https://www.instagram.com/denizinkitabi/