Hayvanlar 1800’lü yıllarda oldukça kötü muameleye maruz kalıyordu. Onlara eziyet etmek, öldürmek ve dövmek günlük hayatın olağan akışı içinde sıradan bir olaya dönüşmüştü. Sokakta horozlar fırlatılıyor, köpekler dövülüyor, boğalar güreştiriliyor ve maymunlar gladyatör kılığına sokuluyordu. İngiltere kraliçesi I. Elizabeth köpek dövüşlerinin en büyük hayranlarından biriydi. Hatta bu uğurda köpek yetiştirmeye bile başladı. Hayvanlara yapılan davranışların hiçbir yasalar sorumluluğu bulunmuyordu.
19.yüzyılda hayvanların sadece meta olduğuna inanan çok sayıda insan vardı. Yine de onları korumaya çalışan insanlar da vardı. 18 Nisan 1800’de İskoç Milletvekili William Pulteney, boğa güreşlerini yasaklayan bir yasa tasarısı sunduğunda büyük tepkiler gördü. George Canning, bu tasarıyı “Avam Kamarası’na sunulan en saçma tasarı” olarak tanımladı. Canning boğa güreşlerini yasaklamanın ulusu zayıflatacağını düşünüyordu. Milletvekili Pulteney’in başarısız girişiminden 9 sene sonra bu sefer Lordlar Kamarası’nda hayvan haklarına yönelik bir adım atıldı.
Kamaranın üyesi Lord Erskine, “kan sporlarını” seven insanları kışkırtmamak için sadece hayvanlara tarımsal kullanımda zulmedilmesini yasaklamaya çalıştı. Milletvekillerinin çoğu tasarıyı kabul etti ancak uygulamada hiçbir sonuç alınamadı.
Galway’de koyu bir Katolik ailenin çocuğu olarak dünyaya gelen Richard Martin, yüksek sosyetenin popüler figürlerinden biriydi. Çevresinde oldukça büyük saygı uyandırıyordu. Dünyadaki her canlıya şefkat duyuyordu. 1821 yılında sığırlara zulmü yasaklayan bir yasa tasarısının meclisten geçmesini istedi. Ancak bu fikri kabul etmedi. Kararlı bir insan olarak pes etmedi ve ertesi yıl at, eşek, inek ve koyun gibi tüm çitflik hayvanlarına zulmü yasaklayan bir tasarı hazırladı. Tasarı meclisten geçti ama asıl uygulam kısmında zorluk vardı. Çünkü tasarı sadece belirli hayvanları kapsıyordu ve sadece vatandaşlar dava açma hakkına sahipti.
Martin’in yasa tasarısı geçtikten bir süre sonra, Bill Burns isimli bir tüccar eşeğini döverken yakalandı. Yasaya göre sadece bir vatandaş, dava açma yetkisine sahipti. Ancak Martin bu kuralı yok sayarak derhal Bill Burns’e dava açtı. İşini şansa bırakmamak için eşeği de mahkemeye götürmeye karar verdi. Zavallı hayvanın yaraları o kadar ağırdı ki yargıcın Bill Burns’ü suçlu bulmaktan başka seçeneği kalmamıştı. Böylece ilk kez bir kişi hayvan haklarını ihlal etmekten suçlu bulundu.
Mahkemeye çıkan eşek olayının iki yıl sonrasında Martin ve arkadaşları “Hayvanlara Zulmü Önleme Derneği” kurdu.