Muammer İRTEM- Semih ŞAHİN/BURSA, (DHA) - BURSA'da, 35 yıldır hobi olarak el işçiliğiyle kemençe yapan Kazım Işık (55), evinin bahçesine genellikle Karadeniz'de görülen kulübelerden yaparak, atölyeye çevirdi. Burada hem kemençe yapan hem de çalan Işık, "Bir genç gelse, 'Kemençeyi öğrenmek istiyorum, bana yardımcı olur musun?' dese yardımcı olurum. Kemençe hediye ederim; çünkü bana da böyle ağabeylik yapanlar oldu" dedi.
Kemençe çalmayı Gümüşhane'de yaşarken, küçük yaşlarda öğrenen Kazım Işık, gençlik yıllarında Bursa'nın Mudanya ilçesine gelip, yerleşti. Elinden düşürmediği kemençenin yapmını da zamanla öğrenen Işık, çalmayı bırakmadı. Evinin bahçesine genellikle Karadeniz'de görülen kulübelerden yapan Işık, atölye olarak kullanmaya başladı. Hobi olarak 35 yıldır el işçiliğiyle kemençe yapan Işık, çalmayı öğrenmek isteyen herkese, kapısının açık olduğunu söyledi. Kemençe yapımı hakkında bilgiler veren Kazım Işık, "Kemençe yapmak için ağacı elimize aldık. Diyelim ki bir ardıç ağacından kemençe yapacağız. İlk olarak matkapla ağacı deliyoruz. Deldikten sonra törpüyle beraber işlem görüyor ve kemençe kaba taslak ortaya çıkıyor. Geri ince işçilikleri kalıyor. İnce işçilik bittiği zaman bunun kapağını takıyoruz. 3 gün böyle bekledikten sonra ses ayarlarını yapıyorum. Tellerini takıp sonra da vernik ve cila sürüyorum. Kemençemiz böyle hazır oluyor" diye konuştu.
Kemençe çalarken, huzur bulduğunu dile getiren Işık, "Kendimi çalarken, çok rahat hissediyorum. Dünya benim oluyor. Benim en yakın arkadaşım kemençe. Güzel müzik herkes tarafından sevilir. Müzik insan ömrüne ömür katıyor. Kemençe olmasaydı daha çok yaşlanmış olabilirdim" dedi.
'KEMENÇE HEM AĞLAMAMIZI HEM GÜLMEMİZİ SAĞLIYOR'
Kalitesiz, basit kemençede çalmayı öğrenmenin mümkün olmadığını belirten Işık, "Ben ya da torunum dahil kalitesiz bir kemençeyle çalmamız mümkün değil. Gitmeyen arabayla yol alma şansınız yok. Bu durum da dediğime benziyor. Kemençe olayı tam olarak şu. Benim yetiştiğim Karadeniz'de kemençesiz düğün olmaz. Mutlaka kemençe olması lazım. İyi günümüzde de kemençe çalıyoruz kötü günümüzde de kemençe çalıyoruz. Kemençe hem ağlamamızı hem gülmemizi sağlıyor" diye konuştu.
Kemençe kültürünün yok olmaması için yıllardır çaba gösterdiğini aktaran Kazım Işık, "Genç yaşta biri bugün bana çıkıp gelse ve 'Kemençeyi öğrenmek istiyorum, bana yardımcı olur musun?' dese bütün samimiyetimle söylüyorum; yardımcı olurum. Şimdiye kadar yardımcı olduğum çok kişi oldu. Gelsin, evimde çayını, kahvesini içsin. Gerekirse ona harçlık dahi veririm. Yeter ki samimi olsun, bizi bir ağabey gözüyle görsün. Ben onlara kemençe hediye ederim; çünkü bana da böyle ağabeylik yapanlar oldu" dedi.