Türkçe, birçok bakımdan dünyanın en zengin dilleri arasındadır. Gerek eş anlamlı kelimeler gerek zıt anlamlı kelimeler bu zenginliği oluşturan unsurlardandır. Bir varlığın ya da durumun tam zıddına bakarak karşıt anlamı buluruz. Dilimizde kimi kelimeler direkt olarak en eski Türk dillerine dayanırken kimileri de yabancı kültürlerle etkileşim sonucu farklı dillerden alınan yabancı kelimelerdir. İç kelimesinin etimolojisine baktığımızda kökeninin eski Türkçeye dayandığını görürüz. Orhun Yazıtlarında da karşımıza çıkan bu kelimenin anlamlarını şöyle sıralayabiliriz:
Bunlarla birlikte iç sözcüğünün içinde geçtiği ‘’içgüdü’’, ‘’iç işleri’’, ‘’ çevrim içi’’ ‘’ hafta içi’’, ‘’yurt içi’’ gibi birleşik kelimeler ve ‘’ İçi burkulmak’’, ‘’ İçi ezim ezim ezilmek’’, ‘’ İçi kan ağlamak’’, ‘’ İçine ateş düşmek’’ gibi deyimlerimiz de vardır.
İç kelimesini günlük hayatta birçok yerde kullanırız. Belirli bir kullanım alanının olduğunu söylemek güçtür. Genellikle isim ve sıfat görevlerinde kullanılır. İç kelimesinin tam olarak karşıt anlamını ifade edebilecek sözcük de vardır. İçin zıt anlamlısı olan kelimeyi belirlerken kelimelerin anlamına dikkat etmek gerekir. Çünkü iç zıt anlamlısı olan sözcük iç kelimesinin "Herhangi bir durumun, cismin veya alanın sınırları arasında bulunan bir yer" anlamı doğrultusunda vardır. İç kelimesinin zıt anlamı olan kelime:
İç zıt anlamlısı olan dış kelimesi de yine eski Türk dillerine dayanan dış kelimesidir. Birbirlerinin tam karşıtlığını ifade eden iç ve dış kelimeleri birçok yerde beraber kullanılır.
İçin zıt anlamlısı olan dış kelimesi ve iç kelimesiyle ilgili örnek cümleler: