İle, edat ve bağlaç olarak kullanılır. Bu yüzden bazı durumlarda bitişik, bazı durumlarda ise ayrı olarak yazılır. Her ikisinde de yazılışları bakımından hiçbir fark olmaz. Kendinden önce gelen kelimeye bitişik olarak da ayrı olarak da yazılabilir. Eğer ile kelimesi bitişik yazılıyorsa büyük ve küçük ünlü uyumu kurallarına uyularak yazılır fakat ayrı yazıldığı durumlarda ünlü uyumu kuralları aranmaz.
İle sözcüğü bağlaç ve edat olmak üzere iki farklı şekilde kullanılır. Tek başına kullanıldığı zaman bir anlam ifade etmeyen ve sözcükler arasında anlam ilgisi kurmaya yarayan kelimelere edat denir. Bağlaç ise hem kelimeleri hem de birleşik cümleleri birbirine bağlar. İle'nin yazılışında bağlaç cümleden çıkarıldığında anlamda bozulma yaşanmaz. Edatlar ise cümleden çıkarıldıklarında anlam bozulur.
En çok karıştırılan konular arasında "İle edat mı bağlaç mı?" sorusu yer alır. Eğer cümlede ile kelimesi yerine "ve" getirilebiliyorsa, ile o cümlede bağlaç olarak kullanılmış demektir. Fakat ile kelimesi yerine "ve" getirilemiyorsa, ile kelimesi edat olarak kullanılmış olur.
Örneğin;
İle sözcüğü özel isimlere bitişik bir şekilde yazıldığı zaman 'i' ünlüsü düşer. Bazı özel isimlerde araya 'y' kaynaştırma harfi gelebilir. Özel isimlerle ile’nin yazımı şu şekilde örnekler verilerek açıklanabilir;