İlkokulda geçirdiği kazanın değiştirdiği hayatı, ödev konusu oldu

Almanya’nın Bielefeld Kentinde 1984 yılında geçirdiği kaza sonucu engelli olan Tezcan Çetin (35), Ereğli İhsan Yılmaz İlköğretim Okulu 5. Sınıf öğrencisi Talha Enes Yağmur’un performans ödevine konu oldu. Talha Enes Yağmur, hazırladığı performans ödevinden tam not alırken, ödevinde engellilerin yaşadığı zorluğu anlattı. Sınıf arkadaşları tarafından da alkışlanan Enes, ödevini röportaj eşliğinde sınıfta öğretmenine ve arkadaşlarına gösterdi. Performans ödevinden tam not alan Enes, mutluluğunu ödevine konu aldığı Tezcan Çetin ile paylaştı. Tezcan Çetin’i anne Mediha Yağmur ve babası Uğur Yağmur evinde ziyaret eden Talha Enes Yağmur, kendisine teşekkür amaçlı bir de hediye verdi.
Yaptığı ödev sonrasında okulunda büyük bir başarı alan ve duygularını anlatan Talha Enes Yağmur "Öğretmenim çok iyi, çok güzel dedi. Bu ödevi almak istiyorum dedi. Arkadaşlarım sunum bitince ayakta alkışladılar. Engellerin hayatındaki sıkıntılar yürümek. Mesela okullarda, bir öğretmen belki engelli olacak, nasıl çıkacak merdivenleri? Asansörde olmalı, rampada olmalı." diye konuştu.

TEZCAN ÇETİN’İN GEÇİRDİĞİ KAZA HAYATINI BİR ANDA DEĞİŞTİRDİ
Tezcan Çetin, 1984 yılında Almanya’nın Bielefeld Kentinden bir otomobilin çarpması sonucu ayaklarından oldu. 6 ay komada kaldıktan sonra kendine geldikten sonra, yürüyemeyeceğini öğrenen ve dünyası başına yıkılan ilkokul 2. sınıf öğrencisi Tezcan Çetin, kendi çabaları ile okuma yazmayı öğrendi. Bir süre sonra Arapça öğrenerek namaza başlayan Çetin, bir yandan da kitap yazmaya başladı. Kendine ait birkaç şiiri de olan Çetin, bu sıralarda hayalini gerçekleştirmek istiyor. Otomobil kullanma hayali olan Tezcan Çetin, ehliyet alabilmek için ilköğrenimini dışarıdan tamamlamak üzere açık öğretim de ders görüyor. Evinde Kontes isimli papağanlı ile tek başına kalan Tezcan Çetin’in isteği ise engellilerin topluma kazandırılmasını olduğunu söyledi.

"HAYATA KÜSMEK EN BÜYÜK YANLIŞ"
Talha Enes Yağmur ile bir öğretmen tanıdığının sayesinde bir araya geldiğini söyleyen Tezcan Çetin, amacının engellilerin sorunlarını ve sıkıntılarını yeni nesillere anlatabilmek olduğunu söyledi. Azmin elinden hiçbir şeyin kaçmadığını dile getiren Çetin “Ben 2008 yılına kadar hiçbir şey bilmiyordum. Kendimi eğiterek bu duruma geldim. Şu anda iyiyim, psikolojik olarak da iyiyim. Şu anda okuyorum, eğitim almaya başladım. Diploma aldıktan sonra okumaya devam edeceğim” dedi.

"YENİ NESİL ENGELLİLERİ DAHA İYİ ANLAYACAK"
Enes ile yapılan röportajdan ve hayalinde ki projelere kadar kendisine sorulan sorulara yanıt veren Tezcan "Röportaj yapmak istediğini söyledi. Bu röportajın ana fikride aldığı performans ödeviymiş. Engellilerin hayatta yaşadığı engeller ve sıkıntılar ile ilgili bir proje ödevi hazırlaması gerekiyormuş. Öğretmen Ömer Nurdan bir çocuk var sizinle röportaj yapmak istiyor, kabul ederseniz buraya gelecek dedi. Bende kabul ettim, ertesi gün buluştuk Enes ile ve ailesi ile birlikte geldi. Babası da biz konuşurken bir yandan çekim yaptı. Bunu performans ödevinde slâyt gösterisi olarak hazırlamış ve okulda sunmuş. Tam puan başarı sağlamış bu performans ödevi ile çok gururlandım. Sadece meslek eğitimini düşünmeyin eğitim öğretim çok önemli. Bizzat insanların eğitilmesi ve öğretilmesi lazım, toplumsal hayatlarda, kendi hayatlarında olsun. Bir engeli varsa o engeli nasıl aşabileceğini öğrenmesi lazım, o engellerle nasıl baş edebileceğini öğrenmesi gerekiyor. Ben 2008 yılına kadar hiçbir şey bilmiyordum. Kendimi eğiterek bu duruma geldim. Şu anda iyiyim, psikolojik olarak da iyiyim. Şu anda okuyorum, eğitim almaya başladım. Diploma aldıktan sonra okumaya devam edeceğim. En önemli sorunlardan bir tanesi de nasıl ki hastanelerde asansörler var nasıl belediye binalarında asansörler var bu asansörlerin aynı şekilde okullara da yapılmasını istiyorum. Okumak isteyen o kadar çok insan var ki aklınız hayaliniz durur. Bu insanların eğitim alması, hayata katılması ve iş yapması gerekiyor. Engellileri maaşa bağlamak ile iş bitmiyor. O insanlara alın şu parayı yiyin demekle bitmiyor. O insanların hayata tutunmaya ihtiyaca var. O insanların sevinç yaşayabileceği hayat kaynaklarına ihtiyacı var. İnsanların mutlu olmaya ben verimliyim demeye ihtiyacı var. Bir köşeye atılmış, terk edilmiş bir toplum var karşımda, gerçekten bunun böyle devam etmesini istemiyorum.