Flört sürecinde karşı tarafı tanımamak zorlu süreçlere neden olabiliyor. Tanıma aşamasında tuhaf ve korkutucu anlar yaşanabiliyor. Bu anların bazıları stresten ve heyecandan kaynaklansa da birçok hareketin telafisi olmuyor. Kadınlar ilk buluşmada yaşadıkları ilginç ve korkutucu anları anlattılar. Bu anılar bu kadarı da olmaz dedirtti.
Bana önceden haber vermeden evime geldi ve gitmeden önce bir öpücük istedi. Gözleri açık öpüyordu ve soğuk, ölü gözleri vardı. Aynı zamanda kendini nazi ilan etti ve bana “Siyahları sevmiyorum ama sen iyisin” dedi. Bu lisedeydi neyse ki iş erkeklere geldiğinde içgüdülerime güvenmeyi çabucak öğrendim.
Tuhaf ve korkunç bir randevunun sonunda, ben gitmek için dönerken benden sarılmak istedi. "Bunun sonu ne olacak" diye düşündüm. Ben geri çekilirken, ben kurtulamadan kafamın arkasını zorla tuttu ve dilini ağzıma soktu. Ertesi sabah, gelen kutumda bana yanlış olan her şeyi ve neden ikinci bir randevuyla ilgilenmediğini söyleyen üç sayfalık bir e-posta aldım.
İlk buluşmamızda beni sevdiğini ve evimizin rengini seçmeme izin vereceğini söyledi. Akşamın geri kalanı süper garipti. Onunla bir daha hiç konuşmadım.
Onu bir nedenden dolayı evime aldıktan sonra çamaşır makineme işerken gördüm.
Beni arkadaşlarıyla yemeğe davet etti. Eh, arkadaşları onun tüm ailesiydi ve ben geldiğimde (zamanında) yemeklerinin yarısına gelmişlerdi.
Onunla şehir merkezindeki küçük bir dükkanda kasiyer olarak çalışırken tanıştım. Tipim değildi ve biraz tuhaf görünüyordu, ama gençtim ve sıfır gerçek flört deneyimim vardı. Arkadaş olarak kahve içmeyi kabul ettim ve romantik bir ilgim olmadığını açıkça belirttim. Kendisinin Gatsby, benim de Papatyası olduğuma ikna oldu (Muhteşem Gatsby filmi daha o yıl vizyona girmişti). Beni takip etmeye ve birlikte olmanın kaderimizi anlatan iş yerinde bana durmadan mektuplar ve hediyeler göndermeye başladı.