Hıdır Daştan - Çalışıp para kazandığımız, kazandığı parayla ev, araba sahibi olduğumuz, çoluğumuzu çocuğumuzu okuttuğumuz, birikim yaptığımız meslek bu meslek. Bizler grup ayrımı yapmaksızın işini seven başarılı Mali Müşavirleriz. Gerek sosyal gerekse ekonomik büyük kazançlarımız oldu vaktiyle. Geçmişte daha iyi kazandığımız dönemlerde ne birikim yaptıysak onunla kaldık, şimdide yaptığımız birikimi sağlığımızı korumak için, yaşamak için harcıyoruz. Ne yazık ki celladımız oldu mesleğimiz ve biz de celladına âşık kurbanlar. Sorun cellat değil, bu güzel mesleği bize cellat kılıp ömrümüze musallat edenlerde.
Bu gün yine meslektaşlarımızı kaybettik, bu gün de “içinden ağlayan” iki aile doğurdu bu sahipsizlik. Yine acılar ölenle çekip gitmedi, yine bakışlar donuk, şaşkın ve öfke birikmekte. Bu virüs; herkesi öldürmeyecek belki ancak eylemsiz kalanlara, sırtını dönüp görmezden gelenlere ve taziye mesajlarına ölümü gizleyenler dâhil herkese bulaşacak. Hepimiz ölmeyeceğiz belki ancak içten içe çürüyeceğiz ve gün geçtikçe de çürümekteyiz.
Madem sesimize ses olabilecek bir yankıya bile hasret kaldık ve duyanımız yok, o halde birlikte atacağız çığlıklarımızı. Farkında değiliz belki, birbirinin kimsesi olan yüz yirmi bin kimsemiz var, yüz yirmi bin derin nefes, güçlü ses. Unutmayalım ki ilk işimiz ayakta kalmak, gözlerimiz umutsuzlukla baksa, kulaklarımız duyulmayan, duyulamayan dost sesine hasret olsa bile… Kimseyle çıkar savaşımız, kavgamız yok, kavgamız yaşam kavgası.
Öyle günler, öyle koşullar içerisindeyiz ki dünden deselerdi böyle günler yaşayacağımızı inanmazdık. Sanki bir anda ortaçağın o soğuk ilkel yıllarına geri döndük. Bir anda sıtma mikrobunun bataklığında bulduk kendimizi, elimizin tersiyle vursak kâğıt gibi ezeceğimiz anofelden korkar olduk. Yaşamak için yaşatmalıyız. Evde kalarak yaşatacağız; eşi dostu, konu komşuyu. Sözümüz olan gökkuşağını hediye edeceğiz sevgiliye, torununun mürüvvetini görecek Emekli Muhasebeci Mehmet amca, mükellefimiz Erdal bakkalın kepenklerinin tıkırtısını duyacağız daha, öyle pes etmek yok, ıslak pamuklar arasından filizlenecek çocuğumuzun yetiştirdiği fasulye, umudun yolculuğu var yarına ve biz de eşlik edeceğiz.
Birlik olacağız, birlikte yaşayacak, birlikte açacağız göz kapaklarımızı açar gibi yeni günü. Yarını söndürmeyecek; yeniden döndüreceğiz dünyayı. Sevgili meslektaşım, kıymetli ağabeyim, değerli mesai arkadaşım; isyanımız göz göre göre gelen zamansız ölümleredir. Bakanlığın görmediği ve belki de ekonomik koşullar gereği görmek istemediği, Birliğimizin yetersiz kaldığı yasal ölüm an be an yaklaşmakta. Faturası bize kesilecek, bakiyesinde beyaz kefen ve ölüm olan bir muhasebe istemiyoruz. Yaşam bir şekilde sürer, bu kez kendi yaşam muhasebeni yap ve evde kal, evde herkese hayat var.
hidirdastan@mynet.com
09.04.2020