Hakkari Çukurca'da 24 askerin şehit olduğu saldırıların başladığı noktada, korucuların mevzilerini terk ettiği yolundaki iddialar sayıları 85 binden 55 bine düşürülen korucuları bir kez daha kamuoyu gündemine getirdi.
38 yaşındaki Seyit Ayhan, 1993 yılında boşaltılan ve PKK ile 60 kez çatışmaya giren Siirt, Pervari'deki bir köyün korucubaşı. Ayhan'ın dedeleri köye 750 yıl önce yerleşmiş. Arap ama Kürtçe de biliyor. İki eşinden, 14 çocuğu var. “Allah'ın izniyle çocuklarımı okutacağım” diyor. Otomobili, Pervari'de geçtiğimiz günlerde gerçekleşen karakol baskınında 3 roket yediği için kullanılmaz halde.
Hürriyet'te yer alan habere göre; Yaşadığı köyde, 54 kişiden oluşan 4 timi var. Gönüllülerle 80'i buluyor. Kış basana kadar gece 2 tim sürekli nöbette. Bağı, bahçeleri var, ailesinin eskiden 4 bine yakın hayvanı da varmış. Ancak PKK korkusunun hayvancılığı bitirdiğini söylüyor. Kimse gidip dağda hayvan otlatamıyor. “Şu an hepimiz tetikteyiz” diyen Ayhan, şunları anlatıyor:
**Şerefsizler yanlış yolda**
Bazı şerefsizler yanlış yola gidiyor. Bütün korucular hain gibi gösteriliyor. Benim korucum olmasaydı, bölgemizde koruduğumuz karakol defalarca baskın yiyecekti. Hainlikle suçlananlar, çatışma görmemiş, şehit vermemiş, ortada duran kişiler. PKK'ya siper olmayayım diye kendini belli etmiyor. Nedeni hiçbir güvencenin olmaması. Devlet aradaki çürükleri ayıklayıp, korucuların maaşları yükseltip, sigortasını yaparsa görün bakın o zaman.
**KORUCUNUN TECRÜBESİYLE ASKERİN TECRÜBESİ BİR**
Keşke Çukurca'daki mevzilerde biz olsaydık. Herkes kendi bölgesini korusa, PKK bölgeye gelemez. PKK koruculardan korkuyor. Korucunun tecrübesiyle askerlik görevi için orada bulunan çocuğun tecrübesi bir değil. PKK benim köyümün sınırlarına girerse kendini ölü bulur. Geçenlerde 2 korucu şehit oldu. Diğeri, 2 teröristi düşürdü. Ancak, arkadaşların endişesi şu. 55 yaşındaemekliolduğumuzda üzerimizde ne silah kalır, ne bir şey. Şehre gittiğimizde vuruluruz. Devlet hem maddi, hem manevi desteğini esirgemesin. Bir ara bir terörist teslim oldu ve bize, ‘Bir korucu 10 teröriste bedel' dedi.
Açılım sürecinde PKK şımardı, güç kazandı. PKK komple teslim olacaksa bu iyi birşey. Ama PKK silah bırakmaz. Açılım sürecindeki gevşeklik bize sıkıntı yaptı. Hiçbir arama noktası kalmadı. PKK korkusundan gidip gelemiyoruz.
Devlet gücünü gösterdiğinde PKK çöküyor. PKK Kürt düşmanı. Kürtleri bitirdiler. PKK yüzünden bu kadar köy yakıldı. Devlet yapmış diyorlar. Ne devleti? İçindeyiz. Bir parça ekmeği olmayanlar, PKK yönetimine girdi, bina sahibi oldu, en pahalı sigaradan içiyor.
**BDP KAN ÜZERİNDEN OY ALIYORLAR**
Bu kan dökülmese, BDP milletvekilleri Meclis'e giremez. Kan dökülmesinden oy alıyorlar. O vekiller Kürt temsilcisi değil, para pul peşindeler. Oyların yüzde 50'sini tehditle, zorla aldılar. Devlet gücünü göstersin. Göstermezse, PKK palazlanıyor. Biz burada kimin PKK'lı olup olmadığını biliyoruz. PKK'cılara ‘Bakın Suriye'ye. Ne yaparsan yap, hiçbir şey senin değil.Türkiyedevleti dimdik ayakta' diyoruz.
**Şarjörü hanım dolduruyor**
1993'te köyler boşaltıldı. PKK, biz çıktıktan bir gece sonra köyümüzü yaktı. Yollara mayın koydular. Tek aile kaldık, 24 kişi. Köyümüzü kimseye vermeyeceğiz, dedik. Teröristler, caminin içinde ateş yakıp banyo yapmışlar. Duvara da “Kurtarılmış bölge” yazmışlar. Çatışmalarda 2 mermi babamın göğsüne değdi. Babam ‘Köyü terketmeyin' dedi. Köye girmemize komandolar karşı çıktı. ‘Bahçe sulayacağız' diye girdik, kaleye yerleştik, çıkmadık. 1 yıl sonra şehirdekiler tek tek döndü. Şimdi köyün nüfusu 1000'e yakın. 2 amcam şehit. 17 yaşında korucum, defalarca yaralı kurtardı, yaralı taşıdı. Hanım, çatışmada benim yanımda şarjörleri dolduruyor, ben ateş ediyordum. Güneydoğu'da doğan her çocuk silahla tanışıyor. Batı'dan gelen, silahı ilk kez asker olunca görüyor.