“Köşeye git düşün!” işe yarıyor mu?

Daha okul servisinden inerken belliydi yüzünden bir şey olduğu.

Görmezden geldim ve her zamanki gibi karşıladım onu, sarıldım, eve çıktık.

Eller yıkandı, üst baş değişti, yüzdeki ifade değişmedi. Belli ki bir şeyler var, anlatacak, ama henüz söyleyemiyor. Ben de yok saymaya devam ettim. “Masaya geç, bir şeyler getiriyorum” dedim. Süt, meyve, kurabiye, oturduk masaya birlikte.

“Bugün bahçeye çıktınız mı, yağmur yoktu?” diye en sevdiği oyun konusundan girdim, oradan 3. soruda çıkarır baklayı diye düşündüm. Oysa cevabı daha ilk soruda “Bugün bir şey yaptım..” oldu! Ne yaptın peki? “BİLMİYORUM?”

Reklam
Reklam

Bundan sonrası tam bir muamma. Soruyorum ediyorum, cevap hep aynı; 'Bilmiyorum'. Neyse atıştırma faslı çoktan bitti, odasında oyun oynadı, sıkıldı ve salona geldi. Hazır bekliyorum, aklımda şahane fikir var. Hani bir çok şeyler okuyorum, çocukla iletişimdir, çocuğumuzu anlamaktır çok öğrendim biliyorum ya artık, gururla elimdekileri uzattım; boş bir kağıt ve boya kalemleri. “Bugün olan şeyin resmini çizmek istersin belki?” dedim. Gururluyum, şahane bir hareketti bu annelik kotamda.

Ben ne çizecek acaba diye beklerken sadece 1 dakika sonra suratıma doğru uzatılan bir kağıt. Hani burnuma sokulur gibi, 'Al' dedi. Baktım kağıt boş, arkasını çevirdim arkası da boş. Bi dakka ya, boş değilmiş. Bir tarafında kocaman bir soru işareti çizili. Evet, koca bir soru işareti. O kadar şaşkın bakıyor olmalıyım ki cevabı kendisi verdi; “Sana ne yaptığımı bilmediğimi söylüyorum, çiz diyorsun, bilmediğim şeyi nasıl çizebilirim ki?” Anne mat. Anne otur. Anne düşün.

Düşündüm gerçekten. Çocuk bir konuda uyarılmış, 'Bu konuyu düşün' denmiş ama çocuk oturup düşünecek bir şey bulamamış, çünkü daha yaptığı hangi hareketin neden yanlış olduğunu anlamış değil! Ona çok normal gelen bir hareket yaptı belki, belki sıkıldı öğretmeni dinlemedi, belki biriyle bir şey paylaşmadı. Bilmiyorum. Çocuk da bilmiyor. 'Bilinmeyen'i açıklayabilecek tek kişinin o anda oradaki eğitimci olduğu kesin.

Reklam
Reklam

Çocuğa bir konuda 'Yapma!' derken, tam olarak neyi kastettiğinizi anladığından emin misiniz? Sorum şu, 'Otur düşün!' demeden önce konunun altını doldurmak gerekmez mi (evet buraya kocaman bir soru işareti gelecek)