Peki, anne baba olarak bu süreci nasıl yönetmelisiniz? Nuh’un Gemisi Çocuk Terapi ve Aile Danışmanlığı Merkezi’nden Çocuk Gelişimi Uzmanı ve Psikolojik Danışman Rehber Ayşim İncesulu, anne babaların kötü karne karşısında neler yapmaları gerektiğiyle ilgili bilgiler verdi.
Gelişen teknoloji velilere, çocuklarının notlarını her an izleme olanağı veriyor olsa da “karne zamanı” hala özel olma vasfını koruyor. Tam da bu noktada anne babaların, çocuklarının karnelerine, hele de bu karne kötü notlarla doluysa nasıl tepki verecekleri son derece önemli. Nuh’un Gemisi Çocuk Terapi ve Aile Danışmanlığı Merkezi’nden Çocuk Gelişimi Uzmanı ve Psikolojik Danışman Rehber Ayşim İncesulu, anne babaları “eleştirmenin ve suçlamanın tuzaklarına düşmemeleri” konusunda uyarıyor.
Ayşim İncesulu, “Eğer çocuğumuz ilkokul ya da ortaokulda ise artık kendini bir yetişkin gibi değerlendirebilecek olgunluktadır. Notları nedeniyle zaten üzgündür ve anne babasından gelebilecek tepkilerden dolayı da gergindir. Kötü karneye kızarak tepki vermek en kolayıdır. Ama böyle davranmak çocukta öfke, mahcubiyet, kırgınlık ve motivasyon düşüklüğü yaratmaktan başka işe yaramaz” açıklamasında bulunuyor.
Anne babalar nasıl davranmalı?
Ayşim İncesulu, anne babaların yapması gerekenin ne olduğunu şu cümlelerle açıklıyor: “Anne babalar, karneyi çocuklarıyla birlikte incelemeli ve ikinci dönem nelere dikkat etmesi gerektiğini yine ona sormalı, nasıl destek alabileceği ve neleri daha iyi planlaması gerektiğiyle ilgili sohbet etmelidir. İşte anne babalar böyle yaptığında çocukları onları dinler.”
Çocukların, “Sadece iyi not aldığımda, derslerimde başarılı olduğumda değerliyim. Yoksa annem ve babam beni sevmez” diye düşünmelerine izin verilmemesi gerektiğine dikkat çeken Ayşim İncesulu, anne babaların çocuklarına verecekleri en önemli mesajı şöyle özetliyor: “Önemli olan senin mutluluğun, başarma güdün ve özgüvenindir.”
Çocuklar, sevginin ön koşulsuz olduğunu hissetmeli
Ayşim İncesulu’ya göre anne babalar, çocuklarına duydukları sevginin ön koşulsuz olduğunu hissettirmeli, onları sevgi ve şefkatle sararak “doğru”ları işlemelidirler. Çocukların her ne olursa olsun güvenle koşup gelecekleri tek yer anne babaları olmalıdır, yoksa çocukların gruplar içine çekilmesi ve “doğruları” onlarla öğrenmesinin yolu açılmış olur.
Çocukların sevgiyle ama sınırlarını ve sorumluluklarını bilerek büyümeleri gerektiğine dikkat çeken Ayşim İncesulu, “Böyle yapılırsa hayata hazırlanmanın temel taşları doğru yerleşir. Unutmayalım ki çocuklarımız bize değil, geleceğe aitler” diyor.