Hepimiz çocuklarımıza güzel isimler vermek isteriz. Verdiğimiz ismin söylenişi ile birlikte anlamı da güzel olmasını isteriz. Bu yüzden Kuran’da geçen erkek isimleri nedir öğrenmek isteriz. Peygamber Efendimiz, bu konuda titiz davranılmasını öğütleyerek “Siz kıyamet gününde hem kendi adınızla, hem de babalarınızın adıyla çağırılacaksınız; bu sebeple kendinize güzel adlar koyun” buyurmuştur. Bundan dolayı Kuran’da geçen erkek isimleri ve anlamlarını harf sırasına göre haberimizde sizin için derledik.
Aileler çocuklarına Kuran'dan isim koymak isterken ismin anlamına çok dikkat etmeliler. Mesela Sanem ismi çocuğa verilmemeli, Sanem, put demektir, Aleyna sıkça duyduğumuz bir isim ama anlamı üstümüze bela, sıkıntı aksın demektir. Kuran'da geçen her kelimenin isim olmayacağı bilinmelidir. Kur'an-ı Kerim'de geçen her kelime 'Bu Kuran'da geçiyor isim olur'' mantığıyla çocuklara verilmemelidir. Kur'an'da geçen kelimelerin anlamı iyi bilinmelidir. Kezban ismi Kur'an'da geçiyor diye veriliyor. Oysa Kezban yalancı demektir. Çocuğa bu ismi koyarsanız, 'yalancı, yalancı' diye çağırmak zorunda kalırsınız. Aleyna 'üstümüze bela sıkıntı aksın', Bekir, 'deve yavrusu' demektir. Hz. Ebubekir'in ismi Abdullah'tır Ebubekir lakabıdır. Bu husus karıştırılmamalıdır. Rumeysa 'gözü çapaklı kadın' demektir. Hüreyre, 'kedicik' demektir. Kayra eski Türk mitolojisinde 'tanrı' demektir, Allah'tan başka ilah mı olur? Çocuğa tanrı ismi konulmamalıdır. Melis, Yunan mitolojisinde 'tanrıça' demektir, şişman ve tembel anlamlarına da gelir. Ecrin 'ücret' anlamına gelir. Bir insanın ücreti olamaz.
İŞTE MEKRUH OLAN İSİMLER
Resul, Nebi, Cebrail, Azrail, Mikail, İsrafil isimleri konulmamalı, hoş değil. Samet ismi, hiç kimseye muhtaç olmayan demektir. Bu sadece Allah'a mahsus bir durumdur, isim olarak kullanılamaz. Gülsüm gariban, zavallı kimsesiz anlamındadır. Julide Farsça'da dağınık, perişan demektir. Cennet bahçesi olarak bilinen İrem ise Allah'ın gazabına uğrayan sahte cennettir. Bade ismi içki demektir. Hannas ismi şeytanın ismi. Alara, Rosa, İleyda bunlar İslam isimleri değil gayrimüslim isimleridir ve çocuklara konulmamalıdır. Anlamı kötü olan, anlamsız şeyler de çocuklara isim olarak konulmamalıdır.
Abd: Sonuna Allah Teâlanın sıfatları getirilerek erkek ismi olarak kullanır. Kul, köle, hizmetçi, itaat edici. Genellikle Allah’ın isimleriyle birlikte “Allah’ın kulu” şeklinde kullanılır. Abdullah, Abdurrahman, Abdulkadir gibi…
Abdullah: Allah’ın kulu anlamına gelir. Peygamber efendimizin babasının adıdır.
Abdülkadir : Değer, onur, şeref, kıymet, itibar, parlaklık, kudret sahibi, kudretli, kuvvetli
Abdi: Kulluk ve itaat eden
Abid: Kaf ve Bakara surelerinde yer alan Abid ismi, kul anlamındadır.
Adem: İlk yaratılan insan ve ilk peygamberdir. Kuran-ı Kerim’de pek çok ayette geçmektedir. İnsan, insanoğlu, insanoğlunda bulunması gereken özelliklere sahip olan iyi temiz kimse anlamına gelmektedir.
Adil: Eşit, eş, müsavi. Doğruluk gösteren. Doğru. Adaletli davranan. Allah'ın emirlerini hakkıyla uygulayan anlamına gelir. Raşid halifelerin 2. cisi Ömer b. el-Hattab’ın meşhur lakabı.
Ahad: Bir, Birlik, birden dokuza kadar olan sayılar. Bir, kişi, kimse. Ünlü Türk denizcilerinden Ahad bey (Umur bey donanmasından).
Ahlas: İyi yürekli, temiz kimse, Saf, halis, karışımsız. Kuran ıstılahta, Allah’a halis olarak yönelip ihlaslılıkta ileri bir dereceye varmış kul
Ahmet – Ahmed: Övülmeye değer, Beğenilmiş, Allah’a şükreden, Çok, en çok övülmüş, methedilmiş. Kur’an-ı Kerim’de Saf suresinin 2. ayetinde: Hz.İsa, İsrailoğullarına: “…adı Ahmed olan peygamberi de müjdeleyici olarak geldim” şeklinde geçen isimlendirme ile Peygamberimizin isimlerinden birisi olarak anımış ve kullanılmaya başlamıştır. Türk dil kuralı açısından “d/t” olarak kullanılır.
Ahsa: Hem kız hem de erkek isimi oalrak kullanılan Ahsa, kuranda birçok ayette geçmektedir. Hesap yapmak anlamındadır.
Akif: İbadet eden, ibadet maksadıyla mübarek bir yere çekilen, Bir şeyde sebat eden. İ’tikafa giren. Direnen. M. Akif Er soy: Ünlü şair ve İstiklal Marşımızn yazarının adı.
Ali: Yüce, ulu, yüksek. Peygamberimizin amcazadesi ve kızı Fatma (r.anha)’nın kocası. Hz. Ali: Ebu Talib’in oğlu. Dördüncü halife, Yüce, ulu, yüksek.
Alim : Alim kelimesi Arapça’daki bilmek anlamına gelen ‘ a-l-m’ kökünden türetilmiştir ve çok okumuş, bilgin anlamına gelir.
Amir: İmar olunmuş.Mamur eden, şenlendiren. Devlete ait. Kendisine bağlı görevliler bulunan. Amir b. Abdullah b. Mes’ud: Tabiindcndir. İslam fıkıh bilgini.
Amil: İslam devletlerinde zekat, vergi tahsildarı veya valiler ve devlet memurları. Fail, yapan, işleyen.
Araf: Adetler, usuller. Cennet ile cehennem arasındaki yer. Sert, tepe. Arafat: Mekke’nin yakınında bulunup hacıların arefe günü durdukları yerdir. Bu duruş haccın rükünlerindendir.
Arafat: Hz. Adem (a.s) ile eşi Hz. Havva cennetten çıkarıldıktan sonra yeryüzüne indirilmiş ve bir süre ayrı kalıp nihayet Arafat Dağı’nda buluşmuşlardır. ‘Buluşma ‘ anlamına gelen ‘te’arrafe’ kökünden alınmıştır.
Asel: Arapça’da bal manasına gelir. Muhammed süresi 15.ayette geçer.
Asım: İffetli, afif, ismetli, perhizkar. Yasak, yanına yaklaşılamayan. Günahtan, haramdan çekinen. Asım b. Umeyr: İslam komutanlarından. Maveraünnehir fethine katıldı ve yiğitliğiyle ün saldı.
Azer: Ateş. İbrahim (a.s.)’in babası olduğu söylenir
Azim: Kuvvetli, şiddetli, derecesi yüksek. Büyük, ulu, cesim, iri, muhteşem. Ehemmiyetli, mühim, müthiş.
Azmi: Güçlü, kuvvetli. Kasıt, niyetlilik karar. Kemikli. Azmi Pir Mehmet: Şehzade Mehmed’in ve III. Mehmed’in hocalığını yapmıştır.
Bahri: Bakara ve İsra surelerinde yer alan Bahri, denizle ve suyla ilgili şeylerle anlamlandırılmaktadır.
Barak: Araf ve İsra surelerinde yer alan Barak, Arapça'da bereketli anlamındadır.
Basri: Kuranda yer alan bu ismin anlamı görebilmek, görme ile ilgili, gören anlamına gelir.
Berat: Erkek ismi olarak kullanır. Müsâade, izin, nişan, rütbe anlamına gelir.
Berk: Katı, sert. Şiddetli. Sağlam, kuvvetli. Hızlı. Orman. Arı, şimşek, yaprak.
Beyda: Sahra, çöl. Tehlikeli yer. Mekke ile Medine arasında düz bir yer.
Benan: Parmakla gösterilecek kadar güzel.
Bükre - Bukra: Erken. Sabah, Sabah vakti.
Berka (Berk): Şimşek, Kuzey Afrika'da bir şehir.
Bedir: Erkek ismi olarak kullanır. Ayın on dördüncü gecesindeki şekli, dolunay anlamına gelir. Medine’de bir yer.
Burak: Peygamber Efendimizin Mirac’daki bineği. Berk-Yıldırımdan türetilmiştir. Kur’an’da böyle bir isim geçmemekle beraber, İslam kaynaklarında böyle bir bineceğin olduğuna dair rivayetler vardır.
Burhan: Kanıt, ispat; hakkı batıldan ve doğruyu yanlıştan ayıran delil ve ilahi, aydınlık
Buğra; Turna kuşu, turna sürüsünün önünde uçan turna horozu. Büyük erkek deve, iki hörgüçlü deve. Harizm hükümdarlarından birinin lakabı.
Bünyamin: Hazret-i Yusuf’un kardeşinin adıdır. Erkek ismi olarak kullanır. Gözde oğul anlamına gelir.
Cabbar: Kuranda yer alan Cabbar ismi, güçlü, kudret sahibi anlamındadır.
Cihad - Cihat ; İslam uğrunda çalışma. Din uğrunda düşmanla savaşma. Cihad Müslümanlara farz kılınmıştır.
Cahid -Cahit; Bu kelime Kur’an-ı Kerim’de “Cihad et” ehdeden, elinden geldiği kadar çalışan. “Allah yolunda savaşa çık” anlamında kullanılmıştır.
Cebrail : İbranca kökenli bu isim, Allah’ın kulu anlamına gelir. Peygamberlere vahiy getiren dört büyük melekten biridir.
Celil: Yüce anlamına gelir. Kuranda Rahman suresinde geçer.
Cudi: ismi cömert anlamına gelir ve Hud süresinde geçer.
Cumâ: Kur’ân’ın 62. Sûresidir. Erkek ismi olarak kullanılır. Toplanma, bir araya gelme anlamına gelir. Cuma günü, Müslümanların kutsal günü, haftalık bayramı; Cuma günü kılınan öğle namazı.
Diyar: Kız ve erkek ismi olarak kullanılabilir. Kuranın pek çok suresinde geçer.
Dehr: ismi çok bilgin kişi anlamına gelir. Kuranda İnsan suresinde yer alır.
Dafi: Kurandaki iki ayette geçen bu ismin anlamı engeli ortadan kaldırandır.
Duha: Kur’an-ı Kerim’de 93. surenin ismi. Kuşluk vakti.
Davud – Davut: Sevgili, aziz anlamına gelmektedir. Sesinin güzelliği ve şairliği ile tanınan hükümdar ve peygamberin ismidir.
Ebrar: İyiler, dindarlar, özü sözü doğru olanlar. Hayır sahipleri. Şeş Ebrar: Altı hayır sahibi, Hz. Ebu Bekir, Hz. Ömer, Hz. Osman, Hz. Ali, Hz. Hasan, Hz. Hüseyin.
Ebed: Kuranda pek çok ayette geçen bu isim sonsuz anlamına gelir.
Ecir: Bir iş veya hizmet karşılığı verilen şey, ücret. Sevap, sabır ve tevekkülün karşılığı mânevî mükâfat anlamlarına gelir.
Ensar: Yardımcılar, muavinler, müdafiler, koruyucular. Medine’ye hicretle Mekkeli muhacirlere yardım eden, Medineli müslümanlara verilen ad. Kur’an-ı Kerim’de çok geçen kelimelerden birisidir.
Ezel: Başlangıcı olmayan anlamına gelmektedir.
Elyesa: Hz. Elyasa peygamberin ismidir. Türkçe ’de İlyas olarak geçmiştir.
Emin: Korkusuz kimse, emniyette olan, inanan, güvenen, inanılır, güvenilir, şüpheye düşmeyen, kati olarak bilen
Ekber: ismi yüce büyük anlamını taşır. Kuranda birden fazla ayette geçer.
Ekrem: Çok şeref sahibi, pek cömert, çok eli açık. Daha, en kerim. Ekremü’l-Ekremin: Cenab-ı Hak. (Alak suresi: 3 ).
Emrullah: Allahın emri. Kuranda Nahl, Tevbe ve Nisa surelerinde yer alır.
Enfal: Kur’an-ı Kerim’in 8 suresinin adı. Ganimet.
Eyüp: Kuran’da adı geçen ve sabırlı insan olarak gösterilen Hz. Eyüp peygamberin ismidir. Çok ıstırap çeken kimse anlamına gelmektedir.
Ekmel: En uygun, en eksiksiz. Daha, pek kamil, mükemmel ve kusursuz olan. Ekmel-i Enbiya: Hz. Rasûlullah (s.a.s). Dinin tamamlanması.
Emir: Bir kavmin, bir şehrin başı, büyük bir hanedana mensup kimse, Peygamberimizin soyundan gelen, Kumandan, Abbasi devletinde başkomutan, Osmanlı devletinde beylerbeyi ve Tanzimat'tan sonra sivil paşalığın ilk derecesi.
Etka: Kuranda Hucurat suresinde geçen bu isim Allah korkusu olan kişi anlamına gelir.
Furkan: Kur’an-ı Kerim’de Bakara suresinde geçmektedir. Hakkı, batıldan, doğruyu yanlıştan ayırma, tefrik.
Fettah: Kullarının kapalı işlerini açan, Allah'ın isimlerinden. Açan, açıcı, zafer kazanmış, üstün gelmiş.
Fuad – Fuat: Gönül Kalb, yürek. Kuranda Necm suresinin 11 ayetinde geçer.
Fatih: Bir ülkeyi, şehri veya kaleyi zapteden kimse. Fetheden, açan. Hüküm veren anlamında, Allah'ın sıfatlarından biri. A’raf suresi 89. ayet. İstanbul'u fetheden yedinci Osmanlı padişahı Sultan Mehmet Han’a bu fethinden ötürü verilen unvan.
Harun: Hz. Musa'nın kardeşi ve peygamberdir. Güzel konuşması ve hitabet yeteneği en güzel özelliğidir. Aynı zamanda parlayan anlamına gelmektedir.
Halil: Allah'ın dostu. Samimi dost
Halim: Kuranda geçen erkek isimleri arasındadır. İsra suresinde geçen bu isim güzel huylu anlamına gelir ve Allah’ın isimlerinden biridir.
Hakkı: Bir insana ait olan şey.Doğruluk ve insaf sahibi. Dava, iddiada hakikate uygunluk. Pay, hisse. Emek. Layık, münasip.
Hatem: ismi cömert anlamını taşır.
Hanif: Kuranda Bakara suresinde geçer ve dine bağlı olan kişi anlamını taşır.
Halid – Halit: Bir yıldan çok yaşayan. Sonsuz, daim, ebedi. Türk dil kurallarına göre “d/t” olarak kullanılır. Halid b. Velid: Ünlü sahabi. Allah'ın kılıcı olarak anıldı.
Hamdi: Allah'a şükretmek. Allah'ı övmek. Şükreden, şükredici.
Hasbi: Kuranda Zümer ve Tevbe surelerinde geçer. Karşılık beklemeden yapılan iyilik anlamına gelir.
Hayri: Uğur ve kutluluğa ait. Hayırla, iyilikle ilgili,
Hadi: Hidayet eden, doğru yolu gösteren. Yenilene yardım eden, yardımcı. Kılavuz, rehber. Önde giden kimse. Mızrak ucu.
Halis: Karışmamış, katışıksız, saf, hilesiz. Temiz. Hilesiz, katkısız. Yalnız, sadece.
Hud: Kuran’da Ad kavmine gönderildiği söylenen peygamberin ismidir. Büyüklük ve çok hürmet anlamına gelmektedir.
Huda: Kuranda Bakara suresinde geçer ve doğru yol gösteren kimse anlamına gelir.
İbrahim: peygamber adıdır. Hz. İbrahim oğlu Hz. İsmail ile Kâbe’yi inşa etmiştir. İnananların babası, hakların babası anlamlarına gelmektedir.
İsmail: tanrıyı işiten anlamına gelmektedir. Aynı zamanda Hz. İbrahim’in oğlu olan peygamberdir. Babası ile birlikte Kâbe’yi inşa etmiştir.
İdris: Kuran-ı Kerimde adı geçen, ilk kez giysi dikip giydiği için terzilerin, ilk kez kalem kullandığı için yazarların piri sayılan İdris Peygamberin adıdır. Aynı zamanda meyvesi hoş kokulu kerestesi güzel bir kiraz türü anlamına gelmektedir.
İhsan: ismi bağışlama anlamı taşır.
İslam: Müslüman dini anlamına gelir. Kuranda farklı surelerde geçer.
İsa: Kur’an’da ismi geçen peygamberdir. Hz. Meryem’in oğludur ve babasız olarak doğmuştur. Daha beşikteyken konuşmuştur.
İmran: Kur’an-ı Kerim’in 3. suresi. Hz. Meryem’in babası, Evine bağlı kalan. Âl-i İmran: İmran ailesi. Musa, Harun-Meryem ve İsa.
İshak: Kuran’da ve diğer kutsal kitaplarda adı geçen İshak Peygamberdir. Gülen, güler yüzlü anlamına gelmektedir.
Kadir: Allah'ın isimlerinden. Kur’an-ı Kerim’de 50’ye yakın yerde geçmektedir. Kudret sahibi kudretli, kuvvetli, güçlü. Değer, kıymet, itibar. Parlaklık. Başına”abd” takısı olarak “Abdülkadir” olarak kullanılır.
Kazım: Hırsını dizginleyen. Öfkesini yenen kimse. Kinini yenen
Kadri: Değer, itibar. Rütbe, derece. Onur, meziyet, şeref, haysiyet,
Kaim: Allah'ın emrini ifa eden. Duran, ayakta duran. Bir şeyi yapan icra eden.
Lokman: Kur’an-ı Kerim’de bir sure adı. Eski kavimlerde, ahlaki öğütler veren hekim.
Lut: Hz. İbrahim’in peygamber yeğeni. Lut (a.s.) Kur’an’da adı geçen peygamberlerdendir. Kendisine itaat etmeyen ve eşcinsel olarak yaşamayı adet edinmiş olan Sodom ve Gomorrah halkına gelmiştir. Hanımı da helak olanlar arasındadır.
Muhammed: Son peygamberdir. Bütün insanlığa gönderilmiştir. Övülmüş, çok övülmüş ve hamd edilmiş, birçok güzel huya sahip anlamına gelmektedir. Peygamber Efendimiz Hz. Muhammed’in (SAV) ismi dedesi Abdülmuttalib tarafından, gökte hak, yerde halk övsün niyeti ile bu adı koyduğu rivayet edilir.
Mustafa: Hz. Peygamberin isimlerinden.Temizlenmiş, seçilmiş, güzide. Sa’d Suresi 47. ayette geçer.
Mahmut (Mahmûd): Peygamber Efendimizin isilmlerinden biridir. Erkek ismi olarak kullanılır. Anlamı: Övülmüş, methedilmiş, methe ve övgüye değer. Hz. Muhammedi sallâllâhu aleyhi ve sellem’in en büyük şefaat makamı Makam-ı Mahmuddur.
Metin: Hz. Peygamber (s.a.s)’in isimlerinden. Metanetli, sağlam, dayanıklı. Özü, sözü doğru, sebatkar, itimat edilir.
Musa: Kur’an’da kendisinden ve verdiği mücadelen en çok bahsedilen peygamberdir. Hz. Şuayb’ın (as) damadıdır. İsrailoğulların’a peygamber olarak gönderilmiştir. Kanun koyucusu, bir vasiyeti yerine getirmekle görevli kimse anlamlarına gelmektedir.
Malik: Yedi cehennemin hakimi ve kapıcısı olan melek. Sahip, bir şeye sahip olan, bir şeyi olan. Malikii’l-Mülk, Allah. Zebanileri idare eden melek. İmam Malik, Maliki mezhebinin kurucusu. Ashab bu ismi kullanmıştır.
Mehdi: Allah tarafından hidayet verilmiş olan. Kendisine rehberlik edilen. Doğru yolu tutan. Şiilere göre 12 imamın sonuncusudur.
Muhsin: Bağışta bulunan, İhsan eden, iyilikte bulunan anlamına gelmektedir.
Muhlis: Halis, katıksız. Dostluğu, samimiliği ve her hali içten gönülden olan anlamına gelmektedir.
Mazlum: Halim, selim, sakin, sessiz. Zulüm görmüş
Murat (Murad): Erkek ismi olarak kullanılır. Anlamı: Erişilmek istenen, olması ve gerçekleşmesi arzu edilen şey, istek, dilek, amaç.
Muammer: Ömrü uzun olan, uzun ömür süren, yaşayan
Muttaki: Çekinen, ittika eden Allah’tan korkan
Metin : Metanetli, sağlam, dayanıklı, güçlü; sözü, özü doğru, sebatkar ve itimat edilir demektir. Hz.peygamber (s.a.v)in isimlerindendir.
Mübin: İyiyi kötüden, doğruyu yanlıştan, hayrı şerden ayıran; apaçık, anlaşılır, aşikar ve belli
Münir: Nurlandıran, ışık veren, parlak ve ziya
Mücahid: Savaşçı, cihada katılan
Mümin: Kur’ân’ın 40. Sûresi’nin adıdır. Erkek ismi olarak kullanılır. Anlamı: Allah’ın varlığına, birliğine, Hz. Muhammed’in O’nun kulu ve peygamberi olduğuna ve İslâmiyet’in diğer îman esaslarına inanan, îman sâhibi kimse, müslüman.
Nur: Mekke’deki Hıra dağı. Aydınlık, parıltı, parlaklık, niran. Işığın bir şeye yansımasından meydana gelen parlaklık. Kur’an-ı Kerim’in 24. suresinin adı ve toplam 20 ayette geçmektedir. Zünnureyn: Hz. Peygamberin 2. Kızıyla evlendiği için Hz. Osman’a verilen unvan, onur sahibi.
Necati: 15 asır meşhur Osmanlı şairi olup asıl adı İsa’dır. Kurtulmaya mensup, kurtuluşla ilgili.
Nas: Ayrıca kur’an-ı kerim’de bir sure ismidir. Yardımcı, yardım eden (Allah'ın kulu) anlamına gelmektedir.
Naci: Cehennemden kurtulmuş, cennetlik. Necat bulan, kurtulan, selamete kavuşan anlamına gelmektedir.
Nasır: Yardımcı anlamında olan Nasır, Peygamber’in isimlerinden biridir. Yardımsever anlamındadır.
Nuri: Nura ait, nurla ilgili. Işıklı aydınlık anlamlarına gelmektedir.
Naim: Cennetin bir kısmı. Daru’n-Naim: Cennet. 2. Bollukta yaşayış anlamlarına gelmektedir.
Necmi: Yıldızla ilgili. Dilimizde “Necmettin” şeklinde kullanılmaktadır. Necmüddin: Dinin yıldızı anlamına gelmektedir.
Nuh: Kuran’da Nuh süresinde ve diğer pek çok surede geçmektedir. Hz. Nuh aynı zamanda bir peygamber olup tufanda bütün canlılardan birer çift alarak gemide kurtulmuştur. Aynı zamanda ağlama anlamına gelmektedir.
Nasrullah: Allah'ın Nusreti, yardımı anlamına gelmektedir.
Nezir: (Fıkıh’ta) Adak, dilek, tahsis. Birini doğru yola (Sırat-ı Müstakim’e) yöneltmek için Allah’ın azabıyla gözdağı vererek korkutmak. Kendisini Allah yoluna adayan kişi. Hz. Peygamberin isimlerinden birisidir. Kur’an’da 40’tan fazla yerde geçmektedir.
Rahman /Rahim: Allahın 99 isminden biri olan Rahman, Kur'an’da birçok yerde geçmektedir. Koruyan anlamındadır. Abdulrahman ve Abdulrahim şeklinde isim koymak daha makbul olarak görülür.
Rıdvan: Cennet kapısında bekleyen melek. Rıza, razılık, razı olma. Kur’an’da ondan fazla yerde geçmektedir.
Resul: Elçi, Allah elçisi peygamber. Bir kimsenin sözünü başka bir kimseye tebliğ eden kişi. Yeni bir kitap ve şeriatle gönderilen peygamber
Ramazan: Kur’an’da Bakara suresi 185. ayette ismi geçen ay ismi, Hicri (kameri) ayların dokuzuncusu, oruç ayı anlamına gelmektedir.
Rafet: Kur’an-ı Kerim’de Nur ve Hadid suresi geçmekledir. Acıma, merhamet etme, esirgeme anlamına gelmektedir.
Reşad: Doğru ve hak yolda yürüme
Rauf: Allah’ın isimlerinden. Esirgeyen acıyan, çok merhametli anlamında kullanılmaktadır.
Rasih: Bir bilimde, özellikle din alanında çok derinleşmiş olan (kimse). Sağlam, temeli güçlü, dayanıklı. Kur’an’da Rasihûn olarak geçmektedir.
Raci: Dönen, geri gelen, Rica eden, yalvaran, dileyen. Nis-bet ve ilgisi bulunan, dokunan, Kur'an'da geri dönen anlamına gelmektedir.
Rafi: Vakıa ve İmran surelerinde geçen isimlerden olan Rafi, yüce anlamındadır.
Sabri: Sabırlı sabreden anlamında kullanılmaktadır. Kur'an'da Bakara süresinde geçmektedir.
Safa – Sefa: Gönül rahatlığı, rahatlık, kaygısız ve sakin olma, eğlence, neşe anlamlarına gelmektedir. Kur'an'da Bakara suresinde geçmektedir. Hac ve umrede Kabe'nin doğu tarafındaki "Safa" tepesidir. Merve ve Safa tepeleri arasında Safa'dan başlayarak Merve'ye dört gidiş, Merve'den Safa'ya üç dönüş şeklinde iki tepe arasında yapılan gidiş- dönüş (Say)
Safvet: Saflık, temizlik, arılık
Sadık: içten bağlı, doğru, gerçek dost anlamına gelmektedir. Kur'an'da Zariyet, Nur ve Şuara surelerinde geçer.
Salim: Sağ, salim, sağlıklı, eksiksiz, korkusuz, emin anlamlarına gelmektedir. Kur'an'da Kalem suresinde geçer.
Süleyman: Kur’an-ı Kerim’de adı geçen peygamberlerden birisidir. Hz. Davut’dun oğludur. Yaratılmış bütün canlılarla konuşabilme yeteneğine sahiptir. Huzur ve sükûn anlamına gelmektedir.
Selim: Sağlam, kusursuz, doğru, selamete etmiş, tehlikesiz, zararsız, kurtulmuş, temiz, samimi anlamına gelmektedir. Kur'an'da Şuara suresinde geçmektedir.
Salih: Hz. Salih Semud kavmini denemek için gönderilen peygamberdir. Salih ismi aynı zamanda, elverişli, iyi, uygun yakışır, yetkisi, hakkı olan ve dini buyruklarına uygun harekette bulunan anlamına gelmektedir.
Sirac: Işık, kandil,mum, çerağ, nur saçan anlamında Hz. Muhammed (SAV)için kullanılmıştır. Kur'an'da Furkan, Ahzap, Nuh ve Nebe suresinde geçmektedir.
Sıddık: Çok samimi, daima, doğruluk üzere olan, sadık, bağlı, doğrulayıcı, Allah'a ve peygamberine çok sadık olan, sözü ile işi bir olan, Hz. Ali'nin (as) lakaplarından birisi anlamlarına gelmektedir. Kur'an'da Nisa, Maide, Yusuf sürelerinde geçmektedir.
Sadri: Göğüsle ilgili, göğse ait olan anlamına gelmektedir. Kur'an'da Araf süresinde geçmektedir.
Sacid: Secde eden, alnını yere koyan, Allah'ın huzurunda başını yere koyarak dua eden anlamında kullanılmaktadır. Kur'an'da Araf ve Hicr sürelerinde geçer.
Said: Mubarek, kutlu, uğurlu, mesud; sevap kazanmış ve Allah katında makbul tutulmuş
Samed: Allah’ın güzel isimlerindendir. Hiçbir şeye muhtaç olmayan anlamlarına gelir. ‘’abd’’ takısı alarak abdussamed olarak kullanılması uygundur.
Seyyid – Seyyit: Bir topluluğun ileri gelen kişisi,lider. 2. Hz. Peygamber’in soyundan olan kimse. Temiz iman sahibi Müslüman zat. Ali İmran ve Yusuf surelerinde geçmektedir.
Sefer: Bir yerden bir yere gitme, yolculuk, seyahat. Arabi ayların ikincisi. Harp, savaş. Defa, kere. Gemilerin kalktıkları limana tekrar dönünceye kadar yaptıkları fiil. Savaş hazırlığı. Savaşa gitme. Istılahta: Şer’i bakımdan üç gün üç gecelik (veya on sekiz saatlik) yola gitmek için kişinin oturduğu yerden ayrılması.
Subhi: Sabah vakti ve şafak demektir. Türkçe’de subhi ve suphi olarak kullanılır.
Şakir: Şükreden, durumundan memnun olan kimse, anlamında kullanılır. Kur'an'da Nahl suresinde geçmektedir.
Şahap: Gökyüzünde parlayana yıldız veya göktaşı, kıvılcım, ateş şulesi, yakıcı ışık anlamına gelmektedir. Kur'an'da Cin suresinde geçmektedir.
Şeref: Erkek ismi olarak kullanılır. Anlamı: Bir kimseye gösterilen saygının dayandığı mânevî yücelik, mânevî ululuk, onur, haysiyet: Fazîlet, cesâret vb. üstün niteliklerle kazanılmış iyi şöhret.
Şuayip: Cemaat, kabile. Kızıldeniz’den çıkarılan taşlar. Medyen halkına gönderilmiş bir peygamber.
Taha: Kur’an-ı Kerim’in 20. suresidir. Hz. Ömer'e Müslüman olmadan önce okunan ilk suredir. Hz. Ömer'in bu süreden etkilendikten sonra Müslüman olduğu rivayet edilmektedir. Sözlük anlamı küçük pencere ya da tavan penceresi.
Tarık: Sabah yıldızı, zühre, venüs, yol anlamlarına gelmektedir. Kur'an'da 86. Surenin adıdır.
Talip: Talep eden, isteyen, istekli anlamına gelmektedir. Kur'an'da Hacc Süresinde geçer.
Tufan: Nuh peygamber zamanında yağan ve tüm dünyayı su altında bırakan şiddetli yağmur anlamına gelir.Kur'an'da Araf suresinde geçer.
Tuğyan: Çoşma, taşma, çoşkunluk, azgınlık, şaşkınlık anlamına gelmektedir. Kur'an'da Bakara, Maide ve İsra sürelerinde geçmektedir.
Türabi: Topraktan yaratışmış anlamındadır. Kur'an'da Ali İmran, Kehf, Hacc, Fatir, Mumin sürelerinde geçmektedir.
Tayyib: iyi, güzel, hoş ve çok temiz anlamına gelmektedir.
Ufuk: Düz arazide ya da açık denizde gökle yerin birleştiği gibi görünen yer anlamına gelmektedir. Anlayış, kavrayış, görüş ve düşünce gücü anlamlarına da gelmektedir. Kur'an'da Necm suresinde geçmektedir.
Üzeyir: Kur'an'da ve kutsal kitaplarda ismi bulunan büyük zatlardan birisidir. Peygamber olup olmadığı ile ilgili ihtilaf vardır. Kur'an'da Tevbe suresinde geçmektedir.
Veli: Sahip ermiş, eren, Allahın sevgili kulu, bir çocuğun her türlü durumundan sorumlu olan kimse, Çocuk bakımı ve idaresi üzerinde olan Kur'an'da pek çok ayette geçmektedir.
Yusuf: Yakub peygamberin oğlu ve peygamber ismidir. Kardeşleri tarafından kuyuya atılmıştır. Kur’an’da toplu olarak baştan sona bir surede anlatılan tek kıssa onunkidir. İnleyen, ah eden, inilti anlamına gelmektedir.
Yakup: Kuran’da evlat ihaneti ve evlat acısı ile imtihan edilen Yakup Peygamberin ismidir. Erkek keklik, izleyen, takip eden anlamına gelmektedir.
Yunus: Uzun bir süre bir balığın karnında yaşadığı rivayet edilen Yunus Peygamberin adıdır. Bir takımyıldızı, ılık ve sıcak denizlerde yaşayan memeli hayvan anlamına gelmektedir.
Yasin: Kur'anın surelerinden birisidir.Kur'an-ı Kerim'in 36. sürenin başlangıcıdır. Asıl manası bilinmemekle birlikte "Ey İnsan,Ey Seyyid" anlamlarıda çıkarılmıştır.
Yelit: Eksiltme ve azaltma anlamına gelmektedir. Kuran'da Hucurat süresinde geçer.
Yahya: Hz. Zekeriyya’nın (as) oğludur. Allah tarafından konulmuştur ve adı daha önce hiç kullanılmamış bir isimdir. Aynı zamanda Hz. İsa’nın (as) müjdecisidir. Tanrı lütufkârdır anlamına gelmektedir.
Yenal: Amacına ulaşan kimse anlamına gelmektedir. Kur'anda 124, Araf 37 ve 49 ayetlerinde geçmektedir.
Zahid – Zahit: Dinin buyruklarını yerine getiren, haramdan kaçınan, kıymet vermeyen,önemsemeyen kimse anlamına gelmektedir. Yusuf süresinde 20. ayette geçmektedir. Türkçe'de Zahit olarak kullanılmaktadır.
Zülkarneyn-Zü'l-Karneyn: Kur'an'da Kehf Suresi'nde geçer. Peygamber olup olmadıkları tartışmalıdır.
Zekeriya: Kuran’da ismi geçen peygamberlerden birisidir. Kudüs’te Hz. Meryem’in himayesini üstlenmiştir ve ona koruyuculuk yapmıştır. Zekeriya, aynı zamanda tanrı hatırladı anlamına gelmektedir.
Zülkifl: Hz. Eyüp’ün oğlu ve peygamberdir. Yüce makam, nasip ve kısmet sahibi anlamlarına gelmektedir.
Zakir: Zikreden, zikredici,anan, Allah'ı zikreden anlamına gelir. Alvi-Beketaşilikte sözlü aktarma yolu ile yetişerek gelen ozanlardır. Kur'anda Hud ve Ahzab süresinde geçmektedir.
Zümer: Zümreler gruplar anlamına gelir. Kur'an'da Zümer suresinde geçer.