Türkçeye yabancı dillerden giren kelimeler zamanla Türkçeleşir ve Türkçe ekler alabilir. Lüzumlu kelimesi Türkçede yapım eki olan +lI ekiyle türemiştir. Bu ek dilimize başka dillerden giren bazı sözcüklerin Türkçeleştirilmesinde kullanılmıştır. Fakat bu ekin aldığı kelimeler türemiş olsalar da kök anlamından tamamen uzaklaşmazlar. Kök anlamını da taşırlar. Bu ek bünyesinde ait olma, kendinde bulunma, o özelliği taşıma gibi anlamlar barındırır ve geldiği sözcüğe de bu anlamları katar.
Lüzumlu kelimesinin kökü olan lüzum kelimesi herhangi bir şeyin gerekli olma durumunu karşılar. Lüzumun, yapım eki olan +lI ekiyle oluşturduğu lüzumlu kelimesi ise lüzumluluk özelliğini taşıma anlamındadır. Bu sebeple lüzumlu kelimesi yapım eki almasına rağmen hâlâ lüzumun anlamını barındırır.
İki kelimenin anlam ortaklığı veya benzerliği taşıması eş anlamlılık, anlamdaş, müradif, müteradif, sinonim gibi kavramlarla isimlendirilir. Bu kelimeler cümle içinde birbirlerini anlamsal açıdan büyük oranda karşılarlar. Lüzumlunun eş anlamlısı olan kelimeler için de bu durum geçerlidir.
Aralarında büyük ölçüde bir anlam aynılığı bulunur ve lüzumlu eş anlamlısı "gerekli" kelimesidir. Gerekli kelimesi, lüzumlu gibi gerçekleşmesi beklenen anlamına gelir ve kullanıldığı cümlelerde tam anlamıyla olmasa da büyük oranda lüzumlu kelimesinin anlamını karşılarlar.
Lüzumlu kelimesinin eş anlamı olan kelimelerin kurduğu anlamsal ortaklığı daha anlaşılır kılmak için bu kelimelerin kullanıldığı örnek cümleler incelenebilir: