Türkçe oldukça eski bir dildir. Zaman içerisinde pek çok farklı dillerle kelime alışverişi yapılmıştır. Arapça en çok kelime alışverişi yaptığımız dillerden bir tanesidir. Mevcut kelimesi de köken olarak dilimize Arapçadan girmiştir. Mevcut kelimesi Arapçada "bulunan, var olan" anlamına gelen "mevcūd" kelimesinden alıntıdır. Türkçeleşerek "mevcut" olarak dilimize geçen kelime benzer bir anlamda geçmişse de farklı bir anlam da kazanmıştır.
Mevcut kelimesin eş anlamlısı olduğu gibi iki farklı kullanım şeklide vardır. Sıfat olarak kullanıldığında "bir şeyin bulunduğunu, var olduğunu" ifade eder. Mevcudu isim olarak kullandığımızdaysa "bir topluluğu oluşturan bireylerin tümü" anlamına gelir. Cümle içerisinde örnek olarak kullanmamız gerekirse:
Günlük hayatımızda sıkça kullandığımız kelimelerden mevcut kelimesinin eş anlamı olan bir kelime bulunur. Mevcut eş anlamlısı olan kelime "var" kelimesidir. "Var" kelimesini cümle içerisinde mevcut yerine kullandığımızda herhangi bir anlam bozulmasıyla karşılaşmayız.
Eş anlamlı kelimeleri bilmemiz kelime dağarcığımızı geliştirir ve ifadelerimizi zenginleştirir. Yazılışları ve okunuşları farklı olan bu kelimeler kendimizi daha iyi ifade edebilmemizi sağlamaktadır. Mevcudun eş anlamlısı olan "var" kelimesiyle ilgili örnek cümleler: