Türkçenin yalnızca kelime sayısı olarak değil, aynı zamanda ek olarak da çeşitli bir yapıya sahip olmasının olumlu ve olumsuz yönleri bulunur. Olumlu yönleri arasında bu çeşitlilik sayesinde geniş kapsamlı bir iletişim olanağının mevcut olmasıdır. Olumsuz yönü ise bu çeşitli dil öğeleri, Türkçe öğrenmeyi zorlaştırabilir.
Görüldüğü üzere ana dili Türkçe olan bireyler bile konuşurken ve yazarken dil hataları yapabilmektedir. Türkçede sıklıkla merak edilen dil öğelerinden biri de –ki konusudur. Bunun nedeni üç farklı yapıda ve anlamda –ki kullanımının bulunmasıdır. Bu ek ile kurulan sözcüklerden biri de ‘önceki’ sözcüğüdür.
Önceki sözcüğü, ‘bir şeyden önce durumunda bulunan, önce olan' anlamlarını ifade etmek için kullanılır. Türkçede -ki hem bağlaç hem de ek olarak kullanılır. Bundan dolayı sıklıkla yazım hatası yapılır. İyelik ve ilgi eki olarak kullanılan ki ekinin bitişik yazılması doğru kabul edilir. Fakat bağlaç olarak kullanılan ki ekinin ise ayrı yazılması doğru kabul edilir. Önceki sözcüğünde bulunan ki eki bağlaç görevi değil, ek görevi gördüğünden bitişik yazılması doğrudur. Buna göre önceki yazımı bitişik olması gereken bir sözcüktür.
Türkçeyi Türk Dil Kurumu tarafından belirlenen dil bilgisi kurallarına uygun bir biçimde kullanmak son derece önemlidir. Doğru dil kullanımı anlamlı bir iletişim gerçekleştirmekle birlikte dilin korunması ve gelişmesi açısından da vatandaşlık görevi olarak sayılır. Önceki sözcüğü de yazılışı sorgulanan sözcükler arasında yer alır. Bu sözcüğü yazılı dilde kullanmak isteyen bireyler önceki ayrı mı yazılır sorusunun yanıtını arar. Ancak, kelimenin içerisinde bulunan –ki ekinin ek amaçlı kullanımından dolayı önceki sözcüğünün bitişik yazılması gerekir.
Bu kelime aitlik bildiren ve bir olayın öncesindeki bir durumu ifade eder. Önce kelimesinin yanına gelen –ki ilgi eki görevi görür. TDK yazım kılavuzlarına göre ilgi ekleri daima bitişik yazılmalıdır. Bu sebeple önceki TDK kurallarına göre bitişik yazılması gereken bir sözcüktür. Kelimenin doğru kullanım biçimleri şu şekildedir: