(özel Haber) Geçim Derdinden Kadınlar Gününü Kutlayamayacak

Manisa’da, çöp ve hurda toplayarak geçimini sağlamaya çalışan engelli bir kadın, depodan bozma evde yaşam mücadelesi veriyor. Hemcinsleri Kadınlar Günü’nü kutlamaya hazırlanırken, Rahime Şeker, tek derdinin sigortalı bir iş olduğunu söyledi.

Manisa'da, 12 yıl önce geçirdiği bir kaza sonucu sakat kalan iki çocuk annesi Rahime Şeker (53), hayatını çöpten topladığı geri dönüşüm malzemeleriyle sürdürmeye çalışıyor. 22 yıl önce eşinden ayrılarak Fatih Mahallesi’ndeki bir apartmanın alt katındaki depoda kalan Rahime Şeker, para kazanmak için topladığı hurda, çöp, kağıt ve şişelerin arasında yatıp kalkıyor. Şeker, 12 yıl önce geçirdiği bir kazada ayak bileğinde çoklu kırık oluştuğunu, tedavi sırasında ayağına takılan platinlerin kayması ile ayağının dört santim kısaldığını ifade etti. Yaşam mücadelesini anlatan Rahime Şeker, şöyle konuştu: “Evlendiğimde 15 yaşımı daha tam doldurmamıştım. 6 yıl çocuğum olmadı. Daha sonra iki oğlum dünyaya geldi. Çocuklarımı perişan bir vaziyette büyüttüm. Sokaklardan ekmek toplayarak çocuklarımı aç susuz bırakmadım. Kocam keresteciydi. Ev ve işyeri kirası vermiyorduk. Evine gelmiyordu. Gece gündüz sokaklarda geziyordu. Evden bir gittiğinde 20 gün eve uğramıyordu. Geldiği zaman eve ekmek parası bırakmıyordu. Ben daha sonra el işi yapmaya başladım. Oya, dantel örerek çocuklarımı büyüttüm. Eşimden ayrılmak gibi bir amacım yoktu. Çok sokaklarda gezdiği için kendisine evden uzaklaştırma cezası vermiştim. Fakat daha sonra eniştem ve diğer birkaç yakınımın baskısıyla eşimden ayrıldım. Eşimden istemeye istemeye ayrıldığım için hâla kabullenemedim.”

KARACİĞERİMİN ÜÇ YERİNDE KİTLE VAR

Görünmez bir kaza sonucu sakat kaldığını anlatan Rahime Şeker, sözlerini şöyle sürdürdü: “Ayağımdan 6-7 kere ameliyat oldum. Şu an ayağımın ortası çukur. Ayakkabımı çıkardığım an yürüyemiyorum. Karnımda 13 santim kitle bulundu. Hastanede ameliyata girdim, 4 ay diyalizde kaldım. 4 ay karnıma bir lokma ekmek girmedi. Sürekli çocuk mamasıyla yaşadım. Manisa’da tedavi olduğum doktor ‘iki gün ömrün kaldı, herkesle helalleş’ dedi. Daha sonra beni Ankara GATA’ya yolladı. Orada her yerime hortum taktılar. Doktora dedim ki; ‘ne olur gönüllü imza atayım da bana zehirli iğne vurun’ yoruldum her gün tedaviden, mama yemekten. O günkü doktorum bana çok kötü kızdı ve bağırdı. Ameliyata girdikten sonra rahmimi aldılar. Bağırsaklarımdan ameliyat oldum. Sağ tarafımdaki kitleyi aldılar. Şu an karaciğerimde 3 yerde 4 buçuk santimlik kitle var. Bu kitle 6 cm olunca patlayacağı söylendi ve daha sonra cerrahi müdahale yapılması gerektiği ifade edildi.”

HURDALARIN YANINDA YATIP KALKIYORUM

Geçimini hurda toplayarak sağladığını belirten Şeker, şunları söyledi: “Özellikle tüpüm bittiği zaman çöp ve hurda toplayıp onları satarak para kazanıyorum. Günde 1 milyon kazansam onunla ekmek alıp karnımı doyuruyorum. İkinci el çamaşır satıyorum. Odun bulursam kırıp satıyorum. Bere, şapka, örgü yapmaya çalışıyorum. Çocuklarım zaten baba desteği görmedi. Eşimden ayrıldığımda çocuklarım bekardı. Kendi çabalarıyla nişanlanıp, evlendiler. Onların çocukları oldu. Ev kirası, krediler, borç, harç derken kendileri kıt kanaat geçiniyor. Ben bile bazen hurdadan kazandığım parayla kendilerine destek oluyorum. Dükkan gibi bir yerde kalıyorum. Bir köşede tüpüm var. Hurdaların yanına kurduğum yatakta yatıp, kalkıyorum.”

Bedeni el verdiği sürece her türlü işi yapmaya hazır olduğunu dile getiren Rahime Şeker, Manisa Bedensel Engelliler Derneği’nde kurslara katıldığını belirtti. Dikiş, nakış işi başta olmak üzere elinden gelen her işi yaptığını belirten Şeker, sözlerini şöyle sürdürdü: "Yeter ki sigortalı bir işim olsun. Sigortalı işim olursa kredi çekip belki bir ev alabilirim. Burada balkon yok, bir ev ortamı yok, bir de hurdalar olunca hiç iyi değil. Devletten nakit olarak hiç yardım almıyorum. Yalnızca bir vakıftan iki ayda bir kuru yiyecek geliyor. Sosyal Yardımlaşma ise kömür yardımı yapıyor. Yüzde 49 oranında özürlülük belgem var. Bana maaş bağlanması için yüzde kaç olacak bilmiyorum. Zor bir hayat mücadelesi veriyorum. Hayırsever vatandaşlardan kendi hayatımı idame ettirecek kadar ücret kazanacağım iş istiyorum.”

Kadınlara sahip çıkılmadığını vurgulayan Rahime Şeker, sözlerini şöyle tamamladı: “Kadınların yanında kimse yok. Bu yaşıma kadar erkek miyim, kadın mıyım anlamadım. Tek başıma mücadele veriyorum. Dürüst olmak suç mu? İnsanlara çok kolay iftira atabiliyorlar. Çok çile çektim bu yüzden. Beni bu yaşıma kadar kimse dinlemedi. Ben eşimden 22 yıl dayak yedim. Her seferinde Allah’a sığındım.”