Sabahattin Ali'nin Kürk Mantolu Madonnası'ndan Akıllardan Hiç Çıkmamış 8 Özlü Söz

Kürk Mantolu Madonna, Sabahattin Ali'nin 1943 yılında yayımladığı ve bugün dahi hala popüler olan bir roman. Hem de müthiş bir aşk ve hüzün romanı. Okuyanlar bilir, şu aşağıdaki pasajları unutabilir miyiz?

"Yalnız bir şeye dayanmak artık benim için mümkün değil: her şeyi kafamda yalnız başıma saklayamayacağım. Söylemek, bir şeyler, birçok şeyler anlatmak istiyorum... Kime?... Şu koskoca dünyada benim kadar yapayalnız dolaşan bir insan daha var mı acaba? Kime, ne anlatabilirim?"


"Sana ihtiyacım yok ki benim! İnsan yalnız da mutsuz olabilir çünkü." - - - - - -

"Bir teklif ve bir kabul. Kısa münakaşasız ve hesapsız! Bundan daha güzel bir ayrılık olamazdı."


"Aşk öyle bir histir ki, nereden geldiğini bilemediğimiz gibi, günün birinde nereye kaçıp gittiğini de bilemeyiz."

Reklam
Reklam

"Başkasına merhamet etmek, ondan daha kuvvetli olduğunu zannetmektir ki, ne kendimizi bu kadar büyük, ne de başkalarını bizden daha zavallı görmeye hakkımız yoktur…" - - - - - -

"Bir kadının bize her şeyini verdiğini zannettiğimiz anda onun hakikatte bize hiçbir şey vermiş olmadığını görmek, bize en yakın olduğunu sandığımız sırada bizden, bütün mesafelerin ötesindeymiş kadar uzak bulunduğunu kabule mecbur olmak acı bir şey." - - - - - -

"Hayatta hiçbir zaman kafamızdaki kadar harikulade şeyler olmayacağını henüz idrak etmemiştim."


"Kaybedilen en kıymetli eşyanın, servetin, her türlü dünya saadetinin acısı zamanla unutuluyor. Yalnız kaçırılan fırsatlar asla akıldan çıkmıyor ve her hatırlayışta insanın içini sızlatıyor. Bunun sebebi herhalde, "Bu öyle olmayabilirdi!" düşüncesi, yoksa insan mukadder telakki ettiği şeyleri kabule her zaman hazır."