Sokaklardaki eğreti ayak izleri

Sokaklardaki eğreti ayak izleri

Değişen devirlerin sessiz çığlığı olmak varmış. Tutuşturulan bir ateşin güdümlü kıvılcımları olmak ve sürekli revaçta tutulmak varmış.

Zaman bize bunları sunar işte. Sizin olmayan bir yaşamda siz olma gayretiniz sorgulanırken aralanan perdelerden akan bakışların sahib

i olmak.

Bakmaya korktuğunuz sokaklarda istemediğiniz ayak izlerine rastlamak. İlişkileri ayak izlerinden tanımlamak varmış. Önde yürüyen kavruk bir ten sahibinin günahlarından kararmış bir kız çocuğu. Kucağında yaptıklarından sebep yakalanma korkusuyla sararmış bir erkek çocuğu.

Masum ve günahsız halleriyle meseleleri anlamaya çalışan bu sabileri takip eden biri sinsi ve bihaber büyük ayaklı bir kadın ve yaptıklarının ne anlama geldiğini bilmeyen ama dik başlı bir ufak kadın daha.

Bütün bunlardan habersiz kendi konağında kapıların açılmasını bekleyen bir başka sabi daha var. Annesinin küçücük karnında dış dünyadan habersiz ve akıllardan geçeni okuyamayacak kadar şuursuz ve hesaba çekilmeye müsait olmayan yaşta.

Hepsinden garibi bütün bu olanları uzaktan anlamaya çalışan ben o sabiye meftun ve kalbim onun için küt küt atıyor. Neyi nasıl izah ederim bilemiyorum. Kimse de bilmiyor aslında… Adına başka diyeceğiniz bir ilişkiden dem vurarak atlatılacak gibi de değil.

Sofralarda beklemeyi bilmeyen insanoğlu en helalinden olması gereken oturma ve lokmalarda illa da o haram başlamayan bir hale nasıl geldiğini kendisine bile izah edemez olmuş durumda.

“Kimin için neyi beklemezdin?” diye sorduğumuz sorulardan “Kimi ne için bekliyorsun? sorusuna o bile cevap veremez olacak duruma gelmiş. Bırak inceldiği yerden kopsun şeklinde kaypaklaşacağımıza bırakmam herkes hesabını versin durumunda mücadele etmek gerekse de durmadan devam etmeli.

Sokakları yanlış ve eğreti ayak izlerinden temizlemeli ki gelecek nesillerin nesep sorunu olmasın. Helal ve haram bu sebepler var işte.

Bekir Kale Ahıskalı