Günlük yaşamın içinde gerek gazetelerde, gerek televizyonlarda, gerekse basılı ve dijital dergilerde sıkça karşılaştığımız bir kelime olan son, Eski Türkçe bir kelimedir. Uzun yıllardır dilimizde olan son kelimesi, Eski Türkçede "bitim, nihayet, sonra" anlamlarına gelen "soŋ" kelimesinden alıntıdır. Nazal n'nin söyleyişten düşmesinin ardından "son" hâlini alan kelimenin anlamları Türk Dil Kurumuna göre şu şekildedir:
Son kelimesinin eş anlamlı olan kelimeleri de aynı şekilde hem tek başına hem de farklı sözcük gruplarıyla kullanılabilen kelimelerdir. Yazılışları ve okunuşları farklı fakat anlamları aynı olan anlamdaş sözcükler arasında bulunan son kelimesinin eş anlamı olan sözcükleri birden fazladır. Son eş anlamlısı da cümlede aynı anlamlarda kullanılır. Son kelimesinin eş anlamlısı olan sözcükler:
Sonun eş anlamlı kelimeleri sonla yazılış ve okunuş bakımından aynı olmasalar da cümle içinde aynı anlamda kullanılırlar. Eş anlamlı kelimeler sayesinde kelime dağarcığı gelişir ve etkin bir konuşma sağlanır. Sonun eş anlamlısı kelimelerle örnek cümleler: