İnsanlar sanki 1 saat konuşmasa partnerleri onsuz başka bir hayata başlayacakmış gibi bir telaşın içindeler. Bu durum ilişki bitip yollar ayrılınca da bitmiyor tabi. Her dakika sosyal medya hesapları kontrol ediliyor en son ne zaman çevrim içi olmuş bakılıyor şu an kimle nerde ne yapıyor tahminleri yapılıyor. İzinsiz tuvalete bile gidilmiyor
Ben bu “stalklama” durumunu “Bağdat’ı almak Bağdat’tan daha mı güzeldi ne!” sözüyle özdeşleştiriyorum. Oysaki;
İlişkilerdeki partnerlerine bir şehre hükmeder gibi yaklaşanların “aşk” kavramı bencillik denizinde boğulur. Aşk bencil değildir, siz bir hükümdar değilsiniz ve sevdiğiniz kişi hırslarınızın oyuncağı değildir!
Peki neden Stalk yapıyoruz? Nasıl kurtulacağız bundan?
Öncelikle şunu aklımıza yazalım. Güvensizlik olan ilişki yürüyemez! Bir kişiyle bir ilişki yaşayıp güvenmemezlik edemezsiniz, güveneceksiniz… Güvendiğiniz biri sizi aldatamaz mı elbet yapabilir! Böyle bir durumda bileceksiniz ki ne kadar kontrol etseniz de biri sizi aldatmaya niyetliyse bunu başaracaktır ve başarsın da zaten bırakın! Yanlış bir ilişki eksilmiş olur hayatınızdan…
Ayrıldıktan sonra eski sevgilinizin hayatını takip etmeyi de bırakmalısınız! Bensiz oraya gitmiş, burada gezmiş diye üzülmek hükmedememenin verdiği rahatsızlıktan fazlası değildir.
Başka biriyle olduğunu görüp üzülmeyi de tabi ki… Zaten bitmiş bir ilişki var ortada, o kişiden size ulaşan bir sevgi yok, size ulaşmayan bir sevgi kime ulaşırsa ulaşsın bırakın! Sizin hayatınızdan bir şey eksilmez… Siz kendi hayatınızda mutluluğu yakalamaya bakın…
Ne yaşarsanız yaşayın güvenmek size ait bir duygu ve mutluluk da öyle. Karşınızdakine güvenin, onun bir birey olarak özgür iradesiyle size bağlı olmasına ve sizi sevmesine izin verin.
Yüzünüz hep kendi yolunuza dönük olsun geride kalanlara değil!
Bugünden sonra bir daha stalk yapmak yok, hükmetmeden hükmedilmeden sevmek var!