New York Times bestseller listesine giren How to Raise an Adult (Bir Yetişkin Nasıl Eğitilir) kitabının yazarı Julie Lythcott-Haims Quora'da sorulan “18 yaşındaki herkesin sahip olması gereken özellikler nedir” sorusunu cevapladı. Sadece sahip olunması gereken özellikleri sıralamakla kalmayan Lythcott-Haims, bu özellikleri çocuklara kazandırmamızı engelleyen ebeveyn davranışlarını da örnekledi.
1. Yabancılarla iletişim kurabilmek
Fakülte görevlileri, dekanlar, rehberler, mal sahipleri, kasiyerler, ik çalışanları, iş arkadaşları, sağlık çalışanları, otobüs şoförleri, mühendiler... Kısaca 18 yaşına gelmeden önce her insan sosyoekonomik sınıfı ne olursa olsun herkesle doğru iletişim kurma becerisini kazanmalı.
_Engel:
_ Genelde çocuklarımıza yabancılarla konuşmamayı öğütleriz. Oysa çocuklarımıza iletişim kurabilecekleri iyi yabancılarla iletişim kurmamaları gereken kötü yabancıları nasıl ayırt edebileceklerini öğretmemiz gerekiyor. Bunu yapmadığımız için genellikle yardım, destek ya da yönlendirme istediğimiz zaman yabancılarla nasıl iletişim kurması gerektiğini bilmeyen yetişkinlere dönüşüyoruz.
2. Tek başına yolunu bulmak
Bir insan 18 yaşına gelmeden okuduğu kampüs, staj yaptığı ya da çalıştığı işyerinin yakınlarında nereye, nasıl gideceğini tek başına keşfedebilmeli.
Engel: Çocuklarımızı gidecekleri yere götürerek onlara iyilik yapmıyoruz. Onların etrafı gözlemleyip nereye nasıl gideceklerini öğrenmelerini engelliyoruz.Okul servislerine ve otobüs duraklarına kadar bırakıp hangi otobüse bineceklerini bile söylemeden doğru otobüse bindiriyoruz. Bu, çocuklarımızın yaşadıkları ve çalıştıkları yerlerde nasıl ulaşım sağlayacaklarını bilmeyen yetişkinlere dönüşmesine neden oluyor.
3. Zamanlı görevleri ve işlerini düzenlemeyi bilmek
18 yaşındaki bireyler, özellikle iş yükü yoğunlaştığında neye öncelik vereceğini iyi bilmeli.
_Engel:
_ Çocuklarımıza ödevlerinin teslim tarihlerinin ne zaman olduğunu hatırlatmak ve zaman zaman ödevlerini yapmalarına yardım etmek, yetişkin bireyler olduklarında önceliklendirme konusunda büyük hatalar yapmalarına ve başarısız olmalarına neden olabilir.
4. Ev ekonomisine katkıda bulunmak
Ufak da olsa 18 yaşına gelen her gencin ev ekonomisine katkıda bulunması gerekiyor.
_Engel:
_ Çoğu zaman çocuklarımızdan eve maddi katkı sağlaması konusunda yardım istemiyoruz. Akademik sorumlulukları ve akranlarıyla geçirdikleri zaman dışında fazla vakti olmayan çocuklar kendi ihtiyaçlarını karşılmayı, başkalarının ihtiyaçlarına saygı duymayı ve iş bölümünde üzerine düşenleri yapmayı öğrenemiyor.
5. Kişisel problemleri çözmek
Arkadaşları, bazen de kardeşleri ile arasında bir anlaşmazlık çıkan 18 yaşındaki bir birey doğru iletişim kurarak bu sorunlara çözüm üretebilmeli.
_Engel:
_ Çocuklarımızın arasındaki anlaşmazlıkları, tartışmaları ve kavgaları ayırmamız onların ileride kişisel sorunlar yaşadıkları insanlarla aralarındaki problemleri çözmelerinin önünde büyük engel. İki çocuk arasında bir tartışma çıktığında sorunu çözmek yerine sadece yol gösterici olmamız ileride problem çözme konusunda daha becerikli olmalarını sağlar.
6. İyi günler ardından gelen kötü günlerle baş edebilmek
Zor dersler, aşırı iş yükü, rekabet, zorlu öğretmen veya patronlarla başa çıkabilmek ve bir başarı elde edildiğinde rehavete kapılmamak 18 yaşındaki her bireyin sahip olması gereken özellikler.
_Engel:
_ İşler zorlaştığı an çocuklarımıza destek olmak için yapmadığımızı bırakmıyoruz. Belirli bir sürede gerçekleştirmesini beklediğimiz bir iş için fazladan zaman verebiliyoruz, ya da onlar yerine işi bitirebiliyoruz.
7. Para kazanmak ve parayı yönetmek
Bazı insanlar 18 yaşından bile önce para kazanmaya ve kazandığı parayı yönetmeyi öğrenebiliyor, fakat 18 yaşındaki her bireyin bu beceriyi çoktan kazanması gerekiyor.
Engel: En azından yarı-zamanlı işlerde çalışarak gıcık patronlarla ve para kazanmanın gerektiği sorumluluklarla tanışması gereken 18 yaş altı çocuklarımıza genellikle ne zaman ihtiyaçları olsa para veriyoruz. Bazen onlar yerine kendimiz alışveriş yapıyoruz.
8. Risk almak
18 yaşındaki bireyler risk almalı ve aldığı riskin olumlu ve olumsuz sonuçlarına göre eyleme geçmeyi bilmeli.
Engel: Çocuklarımızı, “aman başına bir şey gelir” diyerek en ufak riskten uzak tutmamız ve muhtemel engelleri onlar farkında bile olmadan ortadan kaldırmamız; çocuklarımızın bir şeyi başarmadan önce birkaç kez başarısız olmaları gerektiği gerçeğinin görmelerini engelliyor.
Hatırlamak gerekir ki, çocuklarımız büyüyünce yukarıda bahsi geçen hiçbir konuda telefonla ya da başka bir şekilde ebeveynlerinden yardım almamalı. Eğer çocuklarımız bizi arayıp yukarıdaki konularda yardım istiyorsa, becerileri yok demektir.