Taksim’e kürsü kuran çocuklar ‘anlaşılabilir bir anayasa’ istedi

Taksim Meydanı’na kürsü kuran çocuklar, yeni anayasanın kendilerinin de anlayabileceği şekilde yazılmasını istedi. Çocuklara yönelik şiddet olaylarına karşı yeni anayasada caydırıcı cezaların olmasını isteyen çocuklar, kürsüye çıkarak tek tek isteklerini dile getirdi.

Bir grup çocuk,Taksim Meydanı’nda 23 Nisan Ulasal Egemenlik ve Çocuk Bayramı öncesi düzenlenen etkinliğe katıldı. Çocuk Vakfı’nın desteği ile organize edilen etkinlikte, meydana bir kürsü kuruldu. Kürsüde konuşma yapan çocuklar, yeni anayasadan beklentilerini dile getirdi. Çocuk Vakfı Başkanı Mustafa Ruhi Şirin, “TBMM Başkanlığı’na başvurduk. Türkiye genelinde anayasa için çocuk görüşü alınması talebinde bulunduk. 5 Nisan’da alınan bu kararla Cemil Çiçek, gönüllü olarak bu işin içinde yer alacağını söyledi.” dedi.

Anayasada çocukların da görüşlerinin alınmasını isteyen Ümmühan Zeynep Şirin ise, “Büyüklerimizin bizim yerimize değil, bizimle beraber olmasını istiyoruz. Anayasanın ne olduğunu bilmek istiyoruz. Anayasada bizim haklarımızın ne olduğu hakkında bilgi edinmek istiyoruz. Bizim dilimize uyarlanmış şeklini istiyoruz anayasanın. Her yaştan hepimizin arasında şiddete maruz olan çocuklar var. Türkiye’nin en ücra köşelerinde şiddete uğrayan çocuklar için daha iyi yasalar çıkarılmasını istiyoruz.” diye konuştu.

Sıla isimli bir başka çocuk ise, “Çocuk anayasası ne anayasa ne yasa ikisinin arasında bir hukuk metni. Yasalar çok çabuk değiştiriyor. Çocuk anayasasının bizimle ilgili durumları ilke halinde belirtmesini istiyoruz. Şiddete karşı yasa çıkarılmasını isterim. Çocuklara karşı şiddetin azaltılması gerekiyor.” ifadelerini kullandı.

Kürsüye çıkan çocuklar ‘Çocuklar için anayasa savunucuları’ bildirisini okudu. Bildiride şu ifadeler dikkat çekti: “Yeni anayasa çalışmalarında çocuk ve yetişkin ayrımı yapılmadan müzakereci ve katılımcı demokrasiyi çocuklarla birlikte yaşamak istiyoruz. Devletin nasıl çalışacağını yeniden tanımlayacak anayasanın çocuğu da toplumsal sözleşmenin tarafı görmesi gerektiğini savunuyoruz. Çocukların anayasa hazırlama sürecine katılımının sağlanması ise lütuf değil, çocuğun görüş bildirme hakkının yerine getirilmesidir. Çocukları dinlemeden ve görüşlerini öğrenmeden sağlıklı bir anayasa hazırlanması imkansızdır. Çocuk görüşü alınmadan hazırlanacak bir anayasanın eksik bir anayasa olduğunu düşünüyoruz.