Tarihsel süreç içerisinde topuklu ayakkabı, yüzyıllarönce atlı askerlerin tercih ettiği bir modeldi. Ok atan askerlerin atlarının üzerinde dengede kalmasını sağlayan topuklu ayakkabılar şıklık yerine işlevi için giyiliyordu. İlk başlarda İran atlı askerlerinde topuklu ayakkabı kullanımı oldukça yaygındı. İran Şahı Abbas, batı ile görüşmelerini sıklaştırdı ve 1599 yılında Avrupa’ya bir heyet gönderdi. İran Şahı’nın gönderdiği bu heyet ile Avrupa topuklu ayakkabı ile tanıştı.
Avrupalıların topuklu ayakkabıyla tanışmasından sonra neredeyse her yerde topuklu ayakkabılar erkeklerin kullanımındaydı. Çamura basmamak için kullanılmaya başlanmasıyla, topuklu ayakkabı bir konum göstergesi yani statü haline geldi. Soylu erkekler topuklu ayakkabı giyerek sınıf ayrımını gözler önüne sermeyi amaçlıyordu. Fransız Kralı XIV. Louis kısa boylu krallar arasında yer alırdı. 1.63 olan boyunu sıklıkla topuklu ayakkabı kullanarak kamufle ederdi.
Üst sınıfların kullandığı topuklu ayakkabılar bir dönem sonra oldukça yaygınlaştı. Alt sınftaki erkeklerin de topuklu giymesiyle, soylu erkekler topuk boylarını daha da uzattı. Uzayan topuklar sayesinde şu anki yüksek topuklu ayakkabıların ilklerine imza atıldı.
Soylu erkekler, alt sınıf erkeklerden daha yüksek topuklar giyerek ayırt edilirken bir yandan da topuklarının farklı renk oluşuyla dikkat çekiyorlardı. Kırmızı renk boyalar o dönemde pahalı boyalar arasında yer alırdı. Kırmızı rengin pahalı oluşu ve savaşı çağrıştırması nedeniyle soylu erkekler, bu renk topuklar tercih ediyordu.
1630’lu yıllarda kadınlar, erkekler kadar güçlü görünmek istedikleri için topuklu ayakkabı tercih etmeye başladı. 17. yüzyılın ortalarında erkekler topuklu ayakkabılardan iyice uzaklaştı. Bu dönemin sonlarında ise topuklu ayakkabı kullanımı kadınlara kaldı. Erkekler ise düz tabanlı ayakkabılar tercih etmeye başladı.