Nüfusla birlikte gezegenimizin üzerinde kapladığımız alan da sürekli artıyor. Ne var ki Dünya yüzeyi sonsuz değil. Dünya’dan başka bir yerde yaşamak zorunda kalacağımız günler, insan ömrü ile kıyaslandığında uzak görünse de astronomi ölçeğinde çok da uzak sayılmaz. Bu nedenle, Dünya dışında yaşam bilim insanlarının öncelikli konuları arasında.Yaşanacak yer bulunmasının yanı sıra uzayda hayatta kalabilmemiz için gereken kaynakların, öncelikli olarak da besinlerin sağlanması önemli.
İlk başta basit bir süreç gibi görünse de işin sırrı detaylarda saklı. Uluslararası Uzay İstasyonu’nda (UUİ) sürdürülen birçok deney arasında uzay tarlaları da yer alıyor. İstasyondaki ilk sera, astronotların ilk defa 2000 yılında konaklamak üzere gitmesinden 2 yıl sonra kuruldu. Güvertedeki bu seraya ek bir diğer düzenek olan Avrupa Modüler Tohumlama Sisteminde de çeşitli deneyler yürütülüyor ve bitkiler üzerinde araştırmalar yapılıyor.
Ancak bazı aksiliklerde olmuyor değil mesela:
Kısıtlı Alan: İş daha da ileri götürülerek, ne yoğunlukta bir insan nüfusunun uzayda kendi kendine yetebileceği bile düşünülmüş. İşte bu noktada asteroidler girmiş devreye, özellikle de organik bileşiklerle dolu olduğu bilinen karbon yapılı C-türü asteroidler.C-türü asteroidlerden Dünya’ya düşen meteoroidler üzerinde yenilebilir bitkiler yetiştirmiş.
Yapay Işıklandırma: Dünya’daki bitkilerin Güneş ışığına erişme sıkıntısı yok, ancak söz konusu uzay olduğu zaman bilim insanları bitkileri kandırmak zorunda
Düşük Kütleçekim: Bitkiler, köklerinin ve gövdelerinin yöneliminden yola çıkarak büyümelerine ilişkin bilgiyi kütleçekimi sayesinde elde eder. Bu nedenle Ay ve Mars gibi kütleçekimi az olan yerlerde bulunmaları sıkıntılı bir durum.
Farklı Toprak Yapısı: Kütleçekiminin azalması bitkilerin toprakla iletişimini de etkileyen bir faktör, hele ki Dünya’dakinden farklı bir toprak yapısı söz konusu ise.
Bakalım ilerleyen yıllarda uzayda bitki yetiştirme nasıl olacak tohum verecek mi? İnsanlık uzayda hayatta kalmayı becerebilecek mi ?