Benim için bir filmin işlemesi için iki şeyi doğru yapması gerekiyor; karakterizasyon ve tempo. Bu ikisi düzgün ayarlandıysa, bana her türlü klişe hikayeyi yedirebilirsiniz. Ama Age of Ultron’daki gibi karşıma tonlarca olgunlaştırılmadan dalından kopartılmış karakter sunarsanız, sinema salonundan filmin diğer tüm kusurlarının daha da farkında olarak ayrılırım.
Ultron’da öyle oldu işte. O sebeple, film hemen çıktıktan sonra Whedon’un “çok şey bıraktık montaj odasında” beyanıyla birlikte geri sayıma başladım. Filmin Blu-Ray’i çıkacak, o silinmiş sahneler içine konulacak, izleyecek ve derin bir ah çekecektim. Olay tümü tümüne bu süreçleri takip ederek geçti, yalnız ahımın boyu beni aştı çekerken. Zira Whedon burada da cimri davranmış, başka silinmiş sahneleri koymamıştı.
Blu-Ray’in içinde takriben 12-13 dakikalık bir ekstra sahne var. Buraya koymak istemiyorum, çünkü birincisi internette stabil bir kopyası bulunmuyor; ikincisi de gerçekten vaktiniz varsa bir yerlerden Blu-Ray’i edinip izlemenizi tavsiye ediyorum. Sahneler sırasıyla Maximoff kardeşlerin Ultron ile tanışmalarından hemen öncesini, Stark ve Banner’ın Ultron’un gelişimiyle ilgili yaptıkları analizleri, Hill’in Cap’i Maximoff’ların Ultron ile yedikleri haltlar konusunda bilgilendirmesini, Hulk ve Widow’un meşhur yatak odası konuşmasının geniş hâlini ve Thor’un havuz sefasını konu alıyorlar.
Bunlardan bir bölümü, özellikle Maximoff kardeşler ve Hill-Cap diyalogları karakterleri biraz daha derinleştirip, insani bir hâle sokuyor. Sadece Quicksilver’ın üçü tekrar eden altı diyalogdan ibaret bir karakter olmaması için bile önemi var özellikle ilkinin. Hulk-Widow muhabeti, açıkçası yaratılan saçma tepkiyi önleyebilecek bazı diyalog parçaları içeriyor, ama neden kesildiğini de anlamak mümkün zira Mark Ruffalo karakteri çok sıradışı ve sert oynuyor. Ama açık ara gitmesi en anlamsız sahne, Thor’un havuzdan bilgi çıkarttığı bölüm. Filmde o kadar havada kalan o kadar fazla şeyi izah ediyor ki o sahne, çıkmasına anlam vermek gerçekten güç.