Balıklar için lezzet, dilleriyle sınırlı bir durum değildir. Balıkların sadece dillerinde değil, aynı zamanda dudaklarında ve bedenlerinde de tat alıcıları bulunuyor. Tat alıcıların çalışması için neme gereksinim duyar (ağzınız kuruyken yemeyi deneyin) ve balıklar tüm zamanlarını suda geçirdiklerinden, tat alıcıları ağızlarının iç kısmında olduğu kadar yan kısımları ve yüzgeçlerinin dışında yer alan deride de çalışabiliyor.
Balığın bedeniyle tat alabilmesi yiyecek bulmasını sağlar. Ağzına yakın bir yerdeki yemeği bulup koklamak yerine, hemen tadına bakar. Çamurlu, bulanık sularda yenilebilecek lokmaların yerini bulan yayın balığı gibi dipte yaşayan balıklar bilhassa çok hassas gurmelerdir. Kanal yayınbalığının ise kılsı bıyıkları dâhil vücudunun her tarafında 680 bin civarında tat alıcısı bulunur. Bu özelliği, birçok hayvanla karşılaştırıldığında oldukça yüksektir (insanların ağzında yaklaşık 5 bin tat alıcısı bulunur).
Vücudunun dışında tat alıcılarının olması, balıklara koklayamadıklarında ne yiyebilecekleri konusunda yardımcı olur (balıkların da burun delikleri bulunuyor ve insanların kokladığına benzer bir şekilde kimyasal maddeleri algılıyor – elbette ki hava haricinde). Diğer taraftan derin deniz fare balığı olarak adlandırılan bir başka leşçil üzerinde yapılmış bir çalışma, yakın mesafeden etkisiz olan bu balığın bıyıklarıyla çevresini arayarak hareketlendiğini ortaya koydu.
Bu özelliği, parmaklarınızın ucunda tat alıcılarının olmasına benzetebilirsiniz.
