Balkonda yaşam mücadelesi!

Tekerlekli sandalyeye mahkum olan ve balkonda yaşam mücadelesi veren Kadir Duman, günde bir saatte olsa gezmek istiyor.

Mersin’in Anamur ilçesi, Alataş köyünde 1979 yılında doğan Kadir Duman üç aylıkken geçirdiği menenjit hastalığı nedeniyle bu gün ailesinin bakımına muhtaç, tekerlekli sandalyeye mahkûm yaşamakta.

FOTOĞRAFLAR İÇİN TIKLAYIN

Ailenin en büyük çocuğu olan Kadir’in dört kız kardeşi de evlenmiş. Tüm bakımını 60 yaşındaki annesi Fındık Duman ve babası Mustafa Duman karşılamakta. Kadir’in hastalığı için doktorlar; "tedavi mümkün değil. 18 yaşına kadar yaşar" dediklerinde annesi Fındık hanım, Kadir’in bakımının zorluğundan değil onu kaybetmekten korkmuş ve halen bu korkuyu yaşamakta.

Kadir, bu gün 33 yaşında engelli bir arkadaşımız ama hem çok şanslı hem de şanssız bir arkadaşımız. Okuma yazmayı okula başlayan yeğenlerinden öğrenmiş. Vücudun da sadece tek parmağını kontrol edebilmesine rağmen hayattan kopmamış bu tek parmağı onun dünyayla iletişimini sağlayan bir avantaj olmasını sağlamış çünkü Kadir. Çevresinde olan olayları algılayabilip bunları yorumlayabiliyor. Konuşarak kendisini zor ifade ettiği için tek parmağı ile yazıyor. Zihni hür ama, kendi vücudunun tutsaklığında yaşamak zorunda.

En büyük korkusu annesi ve babasına bir şey olsa yardım edememek, onlara elini bile uzatamamak. Bu sebepten dolayı, onları gözünün önünden ayırmak istemiyor. Anne ve babası evlerinin hemen yanındaki bahçesinde ağaçlarla ilgilenirken onları göremediği ve yalnız kaldığı için çok üzülmekte. Bahçeye giremese bile yolun kenarından onları görmek istiyor ama mümkün değil bu.

Yaşadıkları köyün yolu toprak yol ve Kadir tekerlekli sandalyesi olmadan hiçbir yere gidemiyor. Yolların bozuk olması ve tekerlekli sandalyeye uygun olmamasından dolayı, balkona mahkûm bir hayat yaşıyor. Kadir günde bir saatte olsa gezmek istiyor.

Bu mahkûmiyetini biraz olsun renklendirmek için, kardeşi Sevilay ve eşi kütüphaneye üye olması için Kadir’i kütüphaneye götürmüşler. Durumunu gören kütüphane görevlisi kitapların değiştirme zamanı geldiğinde kitapları ondan almak ve istediği kitapları getirmek için köye kadar gelmekte. Kitapların ona açtığı kapıdan geçtiğinde hür olan Kadir’in tek istediği hediye kitap olmuş ve şimdi küçük bir kitaplığa sahip.

Kaymakamlık köy yollarının düzeltilmesi için parke taşları yollamış ama ödeneklerin azlığından dolayı köyün her yerine ulaşamamış yollar. Kadir, yaşanan sel felaketinde evlerinin önünde biriken ağaç kütüklerini, taşları kaymakama yazmış, durumunu anlatmış.

Olaya duyarsız kalmayan Anamur Kaymakamı Cengiz Cantürk, evin önündeki birikintiyi hemen temizletmiş ve oraya iki kamyon çakıl taşı döktürmüş fakat yaşanan bir sonraki yağışlı havada arazinin eğimli oluşundan dolayı dökülen tüm taşlar sularla akıp gitmiş.

Kapının önüne bile gidemeyen Kadir sadece yol istiyor evin içinden biraz dışarı çıkabilmek için. Yine annesinin yardımları olmadan hiçbir yere gidemeyecek..

Köy muhtarı Hayri Deniz bin m2’lik parke taşları olsa “ biz bunu imece usulü döşeriz ’’ demekte.

Anamur Kaymakamı Cengiz Cantürk ise, 6 aydır Anamur’da olduğunu ve bu konunun onu çok üzdüğünü çünkü; Kadir’in kendisine gönderdiği mesajı okuduğunda onunla konuşmak için aradığı zaman Kadir’in engelli bir arkadaşımız olduğunu öğrendiğini ve sorununu bu kadar güzel bir şekilde ifade ederek kendisine ulaştırmasına hayran olduğunu ve isteğinin aslında ne kadar doğal ve insani bir istek olduğunu anladığını bu sebepten dolayı da, hazırlanan yol projesinin ödeneği gelene kadar geçide olsa bu soruna çözüm bulmaya çalıştığını ifade etti. Proje ödeneği geldiğinde bu sorunun kesinlikle çözüleceğini çünkü bu konunun ertelenebilecek ya da bir sonraki ödenekte halledilecek bir konu olarak görülmediğini söyledi.

Kadir’in son söylemi ise, “ Parke taşlarının geldiği günü görmek istiyorum ’’ oldu.