Belki de Real Madrid'den 6 gol yenmesi G.Saray için daha iyi oldu. Zamanında da Chelsea'den 5 yemişti, o sene Avrupa şampiyonu oldu. Öyle bir tokat attı ki Real Madrid. Ya kendine gelirsin ya da bitersin dedirten cinsten oldu. Bazen Galatasaray'ın böyle şok tedavi eden tokatlara ihtiyacı var.
İlk 30 dakika mükemmel bir Galatasaray, bundan sonra yenen salakça golü takiben sahada sıfır bir Galatasaray. Bana göre Eboue olsun, Dany olsun, hatta Chedjou olsun bireysel olarak da asla Şampiyonlar Ligi oyuncuları değiller. Bu eksiklikleri belki Süper Lig'de rakip zayıflığından pek ortaya çıkmıyor.
Fatih Terim'in UEFA Kupası'nı kazandığı takımın Türk oyuncuları geldi aklıma. O günlerin kadrosundaki "yerli'' oyuncuları sayarak Galatasaraylılar'a acı çektirmek istemiyorum. O Galatasaray'ı "unutulmaz" yapan, başka bir deyişle, sahada tek yürek, tek tumruk mücadele eden bir oyuncu grubunu, herkesin imrendiği bir takıma dönüştüren o Türkler'di şüphesiz. Belki tek tek ele alındığında bir çilek etmezdi hiçbirisi ama bir arada Dünya futbolunun en unutulmaz destanlarına imza atmışlardı.
Şu an tek derdi sınırsız yabancıyla oynamak olan zihniyetin 'oyuncu grubu'nun çok çok ötesindeydiler. Sorun Real Madrid'e yenilmek değil elbette. Sorun; gruptan çıkmak ya da Avrupa Ligi'nde devam etmekle falan da hasır altı edilemeyecek kadar büyük. Galatasaray'ın UEFA Kupası artık bir nostalji en fazla. Mateessüf daha da büyük bir nostaljisi var artık..