Halden anlayan insanlar...
Annelerimizin en sevdiği evlat tipleridir, değil mi?
Çocukluğumuzda onlardan işittiğimiz "Çok dağınıksın! Tüm gün çalışıp bir de o yorgunlukla etrafı topluyorum. Azıcık halden anla!" cümlesi halâ kulaklarımızda. Peki ya bamya yemek istemediğimizde yine annemizden duyduğumuz "Afrika’da çocuklar aç, aç! Kendini onların yerine koy, şımarıklık yapma!" cümlesine ne demeli?
Her zaman halden anlamamız, kendimizi başka insanların yerine koymamız öğütlendi bize. Öğütleyenlerin hakkını yemeyelim tabii, çok faydasını da gördük bunun; olaylara farklı açılardan bakabilmemizi, duygusal ilişkilerimizi kuvvetlendirebilmemizi de sağladı bu empati.
İşte o noktada bıraksak iyiydi...
Çünkü hemen hemen her şeyin olduğu gibi, empatinin de fazlası zarar.
"Empatinin fazlası mı olurmuş? Ne zararı!" demeyin. Aşağıda sizlerle paylaşacağımız tespitler bize ait değil; Kaliforniya Üniversitesi Psikiyatri Bölümü’nde asistan profesörlük görevinde bulunan Judith Orloff’un hastalarını inceleyerek ortaya koyduğu gerçekler.
İşte halden fazla anlayan, kendini başkalarının yerine koymayı bir alışkanlık haline getiren insanların yaşadığı 5 problem:
1. Fazla hassastırlar
Empatik insanlar genel olarak bağışlayıcı, iyi kalpli insanlardır. Şüphe yok; karşılarındakini çok iyi dinlerler. Gelin görün ki bu iyi kalplilik, bu açıklık, çoğu zaman kendi kalplerinin kırılmasına sebep olur.
Çevrelerinden en çok duydukları cümleler çok hassas olduklarına, biraz sertleşmeleri gerektiğine dairdir.
2. Başkalarının duygu durumlarını devralırlar
Bu insanlar empati kurdukları insanların duygu durumlarını özümsemekte, hızla onlarla aynı moda girmekte ne yazık ki ustadırlar. Yerli yersiz her şeyi hissederler.
Empatik insanlar her hissi devralabilirler, bu durum çoğu zaman kendi vücutları için yorucu bir uğraş haline gelir. Empati kurulan insan sinirliyse onunla birlikte sinirlenmek, endişeyi, korkuyu, bazen de çok daha ekstrem hisleri durduk yere hissetmek elbette yorucudur.
3. Birçoğu fazlasıyla içine kapanıktır
Empatik insanların büyük bölümü kalabalık ortamlarda kendilerini baskı altında hissederler. Birebir ilişkiler veya nispeten daha az sayıda insanın bulunduğu ortamlar onlar için daha albenilidir. Bazı empatik’ler pek içine kapanık görünmeseler de, bu özelliği kalabalık ortamlarda geçirdikleri zamanı kısıtlayarak gösterirler.
Kalabalıkları tercih etmemenin, öyle bir ortamda bulunsa bile kendi zamanını kısıtlamanın bir sebebi var; çünkü empatik’ler diğer insanlara göre yalnız kalmaya daha fazla ihtiyaç duyarlar. Birden fazla insan, birden fazla dinleme odağı, absorbe edilecek birden fazla duygu durumu onlara fazla gelir; kısacık bir fırsatta bile kendilerini şarj etmek için yalnızlığa çekilirler.
4. Yalnızlığa çekilirler
Bu cümleyi tekrarlamakta fayda var, çünkü empatik insanların bambaşka bir hüzünlü özelliği ile çakışıyor. Kötü haber: empatik insanlar duygusal lişkileri, aşkı, evliliği tercih etmemeye meyillidirler. Çünkü bu fazla yakın ilişki tiplerinde kendilerini boğuluyormuş, kimliğini kaybediyormuş gibi hissederler...
5. Doğa insanlarıdırlar
Güzel bir özellikle bitirelim.
Şehir hayatı, meşguliyetler, koşuşturmalar, empatik insanların üzerinde diğer insanlara nazaran çok daha yıkıcı etkiler yaratabilirler. Böyle bir anda bir empatiğin en iyi dostu doğadır. Güzel hava, yeşillikler, deniz, hayvanlar... Özetle doğal yaşama dair her şey empatik insanları kendilerine getirir, yüklerinden kurtulmalarını sağlar.
Kaynak: psychologytoday.com
