Bir annenin bebeğini ilk defa gördüğünde yaşadığı mutluluğu kelimelerle anlatmanın imkanı yok. Anne ile bebek arasında sonsuza dek sürecek sevgi köprüsünün ilk kurulduğu andır bu an. Ancak Hindistan’da bir hastanede doğan bebek Adam için aynı şeyleri söylemek mümkün değil. Annesi Adam’ı görür görmez söylediği ilk şey, “bunu köyümdeki evime götüremem, onu zehirleyip öldürürler” oluyor. Ancak kader ağlarını farklı örüyor, bebek Adam’ın karşısına aynı hastanede görevli doktor ve hemşire eşi çıkıyor.
GENETİK BİR RAHATSIZLIKLA DOĞDU
Adam 2011 yılında, 650 bin kişide bir görülen Bartsocas-Papas sendromuyla dünyaya geliyor. Bu sendrom 1972 yılında Bartsocas ve Papas tarafından tanımlanmış genetik bir rahatsızlık. Popliteal Piterjium Sendromunun (PPS) daha ölümcül bir türü. Daha çok ellerde ve ayarlarda görülen bu sendrom yüzde de anomalilere sebep oluyor.
AİLESİ ONU EVE GÖTÜRMEYİ REDDETTİ
Bartsocas-Papas sendromunun bir özelliği olarak Adam’ın göz kapakları yok, damağı yarık ve parmakları ve ayakları birbirine yapışık durumda. Doktorlar Adam’ın çok uzun süre yaşamasının imkansız olduğunu söylerken ailesi de onu eve götürmeyi reddediyor. Ancak sahip olduğu Bartsocas-Papas sendromuna karşın Adam’ın beyni, akciğerleri ve kalbi sorunsuz çalışıyor.
'BURADA TERK EDİLMİŞ BİR BEBEK VAR'
Doktorlardan biri Adam’a daha yakından bakınca onda ailesinin göremediği güzelliği görüyor. Adam’ın dünyaya geldiği hastanede psikiyatr olarak çalışan Hintli Raja Paulraj ve hemşire olarak görev yapan Jessica henüz 6 ay önce evlenmiş genç bir çift. Raja, bebek Adam’ı görür görmez eşi Jessica’ya mesaj atarak “burada terk edilmiş bir bebek var” diyor. Jessica da Adam’ı görür görmez Raja ile aynı duyguları yaşıyor ve genç çift onu hayatlarına almaya karar veriyorlar.
HEMEN YARDIM ARAYIŞINA GEÇİYORLAR
Adam’ın hayata tutunabilmesi için derhal ameliyat olması gerekiyor, yoksa hayatını kaybetmesi an meselesi. Aslen ABD’li olan Jessica hemen orada yaşayan arkadaşları ve ailesiyle irtibata geçip kendilerine yardımcı olup olamayacaklarını soruyor ve aile ABD’ye gidiyor. Jessica, meslek hayatının ilk yıllarında görev yaptığı Kuzey Carolina’daki UNC Hastanesi’nin doktorları ile irtibata geçiyor.
AİLEYE 1 HAFTADA 100 BİN DOLAR YARDIM GELİYOR
Doktorlar hiçbir ücret almadan Adam’a seve seve yardım edeceklerini söyleseler de hastanenin masrafları hızlı artıyor. Bir yardım kampanyası başlatılıyor ve insanlar aileye sadece bir hafta içerisinde 100 bin dolar yardım yapıyor. Doktorların üstün çabası sonucu Adam hayatında ilk defa gözlerini ve ağzını kapatmayı başarıyor.
HAK ETTİĞİ GÜVEN ve SEVGİYİ ONA VERİYORLAR
Adam’ın doktoru John van Aalst, “Adam mükemmel duruma gelecek mi? Evet, kaldı ki zaten mükemmel. Dünya standartlarına göre normal bir insan olabilecek mi? Asla.” Ailesinin ve iki küçük kardeşinin sevgisi sayesinde, doğumda annesi tarafından istenmeyen Adam’ın mutlu bir hayatı oluyor. Ailesi Adam’a ihtiyacı olan hak ettiği sevgiyi ve güvenliği sağlıyor.
MAALESEF HAYATA UZUN SÜRE TUTUNAMIYOR
Maalesef Adam 12 Haziran 2016 tarihinde, henüz 4 yaşındayken aramızdan ayrılıyor. Jessica, Adam’ın ardından onu çok özleyeceklerini, ama onun daha mutlu bir yerde olduğuna inandıklarını ifade ettikleri duygusal bir not paylaşıyor. Jessica, “Başkalarının hastalıklı olarak gördüğü küçük bedeninin içinde mutluluk, huzur ve kırılgan bir ruhtan başka hiçbir şey yoktu.”
