Burçin Terzioğlu'ndan samimi açıklamalar

Oynadığı karakterlerle yaşayan bir kadın o. Hepsine kendisinden bir parça ekleyen, karşılığında da onların öğreteceklerine kalbini her daim açık tutan Burçin Terzioğlu, ektiği tohumların ürünlerini toplamaya başladığı bir dönemde olduğunu söylüyor. Yaptığı meslekle şekillenen hayatının içinde boğulmadan, özünü kaybetmeden, nefes almayı unutmadan, yaşam gayesi ile hayallerini bağlayan köprünün arayışından vazgeçmeden ve en çok da realist bakış açısını bırakmadan yoluna devam ediyor.

Hayatının kontrolünü elinde tutmasını bildiği kadar birbirinden farklı rollerde bu kadar başarılı olması da kendi kendisi üzerindeki hakimiyetine bağlanabilir. Çok zeki bir kadın olduğu her halinden belli oluyor... Düşüncelerini kelimelere dökerken o kadar derinlere gidebiliyor ki anlattıklarını bir kenara not almak istiyorsunuz. Ancak durumu özelleştirmek istediğinizde bu kez açılmak o kadar kolay olmuyor. Çok geçmeden de özel hayatını bizlerle değil sadece kalbini açtığı kişiyle paylaşmak istemesini anlayışla karşılıyorsunuz.

Zira bu kararın savunma mekanizmasını çalıştırmakla değil yaşadığı ilişkinin samimiyetiyle alakalı olduğuna inanıyorsunuz. Açıkçası onu anlıyorum, seni çok mutlu eden birinden ya da durumdan sesli bir şekilde bahsetmek büyüyü bozabiliyor. Keza onun ağzından da sohbetin bir noktasında şu kelimeler dökülüyor; "Ben masal seven ve mutlu sonlara inanan insanlardanım hala."

Ne istediğini bilen ve irdeleyen yapısıyla tezat oluşturacak derecede aşkın günümüzde boynu bükük kaldığına inananlardan. Öyle güzel özetliyor ki halet-i ruhiyemizi; kalp sesimiz direncimizi kırmasın diye aşktan korkar olduğumuz, velhasıl boğuluruz diye duygularımızı derinlere inmeden yüzeysel yaşadığımız gerçeğini tokat gibi çarpıyor. O an anlıyorsunuz ki o aşkın değerini bilenlerden, aşka tutunanlardan, aşkı arayanlardan ya da bulanlardan... Gerisi onun özeli ama bu sözleri belki bazılarımız için alarm tuşuna basmış, uyanma vaktini hatırlatmıştır.