Bir kelimenin cümle içinde kullanımı nasılsa yerine geçecek kelime de bu anlama göre seçilir. eğer bahsedilen şey verilen bir emir ise buyruk yerine emir kelimesi kullanılabilir. Aynı kelime egemenlik anlamında kullanıldıysa eş anlamlı kelimesi de bu anlama göre buyruk yerine geçer.
Arapçadan dilimize geçmiştir. Yedi yüzlü yılların başından bu yana kullanılmaktadır. Birden fazla eş anlamlısı vardır.
Buyruk, isim türünde bir sözcüktür. Cümle içerisinde kullanılacak eş anlamlısı olan kelimeyi seçebilmek için buyruk kelimesinin hangi anlamda kullanıldığını bilmek gerekir. Türk Dil Kurumu buyruk kelimesi için iki farklı tanım yapmıştır. Bu tanımlar şunlardır:
Bu tanımlar doğrultusunda şu cümle örnek olarak verilmiştir:
"Buyruk, bu oğlanın götürülmesi gereken yere götürmem içindir. (Mustafa Necati Sepetçioğlu)"
Türkçeye Arapçadan gelerek dilimize yerleşmiş bir kelimedir. Arapçadaki amr kökünden gelir. Bu kökten belirlemek, emir vermek anlamlarının karşılığı olan amara kelimesi türemiştir. Daha sonra da zamanla dönüşerek dilimizdeki yerini emir olarak almıştır.
Atasözleri ve deyimler içinde de yer alan bir kelimedir. Birinin buyruğu altına girmek, buyruk kulu, başına buyruk bunlardan bazılarıdır.
Ferman, emir, söz, buyuru, irade, egemenlik, istek, talimat gibi kelimeler buyruk yerine cümle içinde kullanılabilir. Ancak bu kullanımlar cümlenin bütünündeki anlama da uymalıdır.
Bir kelimenin ne anlama geldiğini tam olarak açıklamanın en iyi yolu o kelimeyi cümle içinde kullanmaktır. Buyruk kelimesinin eş anlamı olan kelimelerin cümle içindeki kullanımları da şu şekildedir: