Çabuk kelimesi, Farsçada "çāpuk" kelimesinden evrilmiştir. Çāpuk kelimesi, "çevik, hızlı" anlamlarını taşır. Eski Türkçede "çapuk" kelimesi, tez gitmek anlamına gelen "çap-" ve dört nala sürmek anlamına gelen "et" kelimesiyle oluştuğu düşünülmektedir. Ancak bu kesin değildir.
Çabuk kelimesini ilk defa, kişi ismi olarak Rasonyi&Baski'nin Onomasticum Turcicum isimli eserinde görürüz. Şimdiki anlamıyla ise çabuk kelimesini, 1400'lü yıllarda görmekteyiz. Çabuk kelimesinden türeyen "çabucak" kelimesini ise Ahmet Vefik Paşa'nın Lehce-ı Osmânî eserinde geçmektedir. Türk Dil Kurumu tarafından çabuk kelimesinin anlamları şu şekildedir:
Çabuk kelimesinin cümlede kullanımına şöyle örnek verebiliriz:
Kurallı ve anlamlı cümlelerde çabuk kelimesinin yerine eş anlamlıları kullanılabilir. Örnek olarak bir cümlede tez kelimesi çabuk kelimesi yerine tercih edilebilir. Fakat burada cümlenin gidişatı doğrultusunda tezin kullanılmasına dikkat edilir. Çabuk kelimesinin eş anlamlısı olan sözcük listesi: