Çehre kelimesi Farsçada "çihre" sözcüğünden türemiştir. İnsan yüzü anlamına gelen "çihre" kelimesi ilk defa Danişmend- Name kaynağında geçiyor. Çehre kelimesi, Avestada (Zend) "çithra" şeklinde kullanılmıştır. Çithra kelimesi "suret, görünme ve bir şeyin gözle görünen yüzü ve belirme" anlamlarına gelir. Çihra kelimesi, Orta Farsçada "çihrag" sözcüğünden evrilmiştir. Çihrag kelimesi "idea, bir şeyin doğası, görüntü ve özü" anlamlarına gelir. Çehre kelimesi birden çok eş anlamlı kelimeye sahiptir.
Farsça kökenli çehre kelimesi, 14. yüzyılda Türkçeye geçmiştir. Divan edebiyatında çehre kelimesi “çihre” olarak yazılırdı. Çehre, yüz ve suret güzelliği anlamını da taşır. Sevgiliye övgüler yağdırılan gazellerde geçen bir kelimedir. Türk Dil Kurumuna göre çehre kelimesinin anlamları şu şekildedir:
Çehre kelimesinin eş anlamlısı olan sözcük listesi: