Çocuklara Oyun, Yaşlılara Uçup Giden Ömrü Hatırlatır Güvercinler

Mega kentin düşmek bilmeyen temposundan kaçmak isteyen İstanbullular, şehrin tarihi camileriyle özdeşleşen yaban güvercinlerinin doldurduğu meydanlarda soluğu alıyor.

Eminönü meydanının sevimli misafirleri güvercinler, yetişkinler kadar çocukların da neşe kaynağı. Öyle ki güvercinleri besleyerek zamanı durdurabilir, belki camiden yükselen Kur’an ziyafetini duyabilir, hatta vapurların martılara karışan sesini bir an durup içinize çekebilirsiniz. Tarihi yarımadayı gezen turistler için camileri ziyaret kadar kuşları beslemek de gelenek haline gelmiş.

Yeni Camii başta olmak üzere Eyüp, Fatih ve semt parklarında yoğunlaşan güvercinleri beslemek İstanbulluların en güzel ritüellerinden biri olmuş. Birçok parkta, cami avlusunda büyükbabasını veya büyükannesini yanına katan küçükler hem büyüklerinden hayvan sevgisini öğreniyor hem de kuşlarla oyunlar oynuyor. Esnaf ve memurlar kuşları beslemeden işlerine başlamıyor. Kimi hayır olsun, kimi de sadece sevgisinden bir avuç ekmek parçasını ufalayarak güvercinlerle paylaşıyor.

Eminönü meydanındaki kuşlar, yıllardır burada kuşyemi satan esnafa da ekmek kapısı olmuş. Çoğu yaşlı ve emekli olan kuşyemi satıcıları için korunaklı satış yerleri oluşturmuş Fatih Belediyesi. 50 kuruşa tabaklarda satılan bir avuç yem kuşlara serpilirken, kimi kuşların kanat çırpınışını izliyor kimi de bu anı fotoğraflayarak kendilerine İstanbul hatırası yapıyor.

Yaklaşık 10 senedir meydanda kuşyemi satan Ali Sarı, emekli kuşyemi satıcılarından sadece biri. “Yaptığımız iş amme hizmeti” diyor Sarı ve şunları aktarıyor: "Ekmek paramı çıkarıyorum. Çokluğuma çocuğuma ekmek götürüyorum. Buna da çok şükür diyorum. Burada sabah saat yedi buçuk veya sekizde tezgâhlar hazırlanır. Vatandaş geçerken bakıyor. Atarsa canı sağ olsun atmazsa da… Bu amme hizmeti gibi bir şeydir. Akşam saat beş-altıya kadar, millet çekilene kadar buradayız."

Fatih Camii’nin avlusuna çocukluğundan bu yana müdavim olan Yavuz bey ise, kuşlardan söz açılınca dalgın gözlerle çocukluğuna gidiyor: "Eskiden güvercinler daha çoktu. Şimdi çeyreği kaldı. O zaman daha güzeldi; millet hayvanlara daha iyi bakıyordu. Şimdi eskisi gibi değil, eskisi gibi önem gösterilmiyor. Çocukların kuşları kovalaması bize heyecan veriyordu.”

Hayat bir kuş gibi uçup gidiyor, günlük koşuşturmalarla yaşlı İstanbul'la birlikte bizler de yaşlanıyoruz. Geriye bir anlık da olsa yaşanan güzel duygular, güzel ilişkiler kalıyor.