Cüneyt Arkın takipçilerini 60 sene önceye götürdü
Yeşilçam'ın efsane oyuncusu Cüneyt Arkın, sosyal medya hesabından gençlik yıllarına ait olan bir fotoğraf paylaştı. Usta oyuncu Arkın, 1960'lı yıllarda Bebek sahilinde çekilen fotoğrafıyla birlikte kimsenin bilmediği anısını da anlattı. Takipçilerinin yorumlarının ardından yaşadığı zor dönemleri anlatan Arkın, "Otel odalarında komodinin üstüne ekmek koyar, ona bakarak uyuyabiliyordum" itirafında bulundu.
Türk sinemasının efsane oyuncularından Cüneyt Arkın, son dönemde Kuruluş Osman dizisiyle yeniden seyirci karşına çıktı.
Instagram hesabını da aktif olarak kullanan usta sanaçı, 1960'lı yıllarda çekilen bir fotoğrafını hayranlarıyla paylaştı.
"1960'LI YILLAR..."
Eski günleri yad eden 83 yaşındaki Arkın, paylaşımına, "İstanbul Bebek Koyu, 1960'lı yıllar" notunu düştü. Instagram'da 643 bin takipçisi bulunan Arkın'ın paylaşımı kısa sürede on binlerce beğeni ve yorum aldı.
Cüneyt Arkın, Instagram'daki fotoğrafına gelen yorumların ardından yeni bir paylaşım yaparak, kimsenin bilmediği bir dönemini anlattı. Aynı zamanda tıp doktoru da olan Cüneyt Arkın, üniversite döneminde neler yaşadığını şu şekilde ifade etti:
"Bu paylaşımın altına çok iyi yaşadınız demişsiniz öyle tabii. Anlatayım fotoğrafın çekildiği dönemi fakülte yıllarımdı hep çalıştım. İstanbul’da Tıp Fakültesi’nde okurken ilk iki yılımı Sirkeci’de bir otel odasını iki inşaat işçisiyle paylaşarak geçirdim. Ders zamanı okula gider, kalan zamanda da onlarla inşaatlarda çalışırdım"
"KOMODİNİN ÜZERİNE EKMEK KOYAR ÖYLE UYURDUM"
"Bir yanda anatomi dersi, öte yanda inşaat işçiliği. Stajımı yaptıktan sonra az çok hasta tedavi edebilir duruma geldiğimde hocam Cihan Abaoğlu beni evlere hasta bakıcı olarak göndermeye başladı. Hastanın başında 24 saat bekleyip, acil durumda müdahale etmekti görevim. Fakat tabii yeri geldiğinde adamı tıraş da ediyordum, altını da temizliyordum.
Ayda burs parası olarak 60 lira alırdım. Hasta bakıcı olarak bir eve gittiğim zaman ise günde 15 lira kazanıyordum. Ama ev sahiplerinin artık yemeklerini önüme koymaları çok ağrıma giderdi. İlk paramı aldığımda fırına koşup paranın hepsiyle ekmek aldım. Çiğnemeden yuttum, patlayana kadar yedim. Sonunda da kustum.
Ekmekleri görünce açlık korkumu yeniyor, huzur buluyordum. Yıllar sonra bile kaldığım otel odalarında baş ucumdaki komodinin üzerine bir somun ekmek koyar, ancak ona bakarak uyuyabiliyordum"
