Devrimden önce İran

Shima ve Lina’nın babaları bir sivil toplum örgütünde yöneticilik yapıyor. Kızlar, babaları hakkında şöyle diyorlar : “Babamız hayatının bir döneminde Avrupa’da yaşamış ve orada üniversite eğitimi görmüş. Bu sebepten bizlere batıdaki gençlerle aynı yaşama özgürlüğünü tanıyabiliyor.”

Mahsa’nın babası bir gazi. Mahsa babası hakkında şöyle diyor: “Babam daima benim kahramanım olarak kalacak ama keşke eskiden olduğu kadar mutlu ve umutlu olabilse.”

Zahra’nın babası bir çiftçi. Zahra babası hakkında, “Babam çok çalışıyor. Çok çok fazla çalışıyor” diyor.

Fatemeh’ın babası bir imam.Fatemeh babası hakkında şöyle diyor : “İnsanlar benim özgür olmadığımı ve babamın çok katı olduğunu düşünüyorlar ama bu doğru değil. Örneğin 15 yaşımdayken bir keresinde arkadaşlarımla ulusal kitap fuarına katılmama izin vermişti.”