Diş kelimesi Eski Türkçe kökenli bir kelimedir. Eski Türkçede "tış/tiş" olarak kullanılır. Türkçede ilk sesteki t- > d- değişimi sonrasında diş halini almıştır. Türkçenin en eski zamanlarından beri kullanılan bu kelime yaklaşık olarak 10. yüzyıldan beri dilimizdedir. Türkçe zamanla diğer dillerden de etkilenmiş ve kelime hazinesini genişletmiştir. Bu sebeple eş anlamlı kelimeler de çoğunlukla farklı dillerden alınan kelimelere rastlanılır. Fakat her kelimenin bir eş anlamlısı bulunmaz.
Diş kelimesi birden fazla anlama sahiptir. Bu anlamlardan ilki "çenede bulunan ve çiğnemeye yarayan beyaz organlar"dır. Sarımsak, karanfil gibi dişe benzetilen taneler için de diş kelimesi kullanılır. Bir diğer anlamı da çark benzeri aletlerde bulunan çıkıntıları ifade etmektedir.
Diş kelimesinin eş anlamlısı yoktur. Bu durumda dişin eş anlamlıları ile örnek cümleler kurmak mümkün değildir.