Disiplin ve Sınır Koymak- 1
“Bir işi yapmanın üç yolu vardır: Ya kendiniz yaparsınız ya para verip yaptırırsınız ya da çocuklarınızın yapmasını yasaklarsınız.”- Monta Crane
Ben ne dersem tam tersini yapıyor!
Her istediğini yaptırmaya çalışıyor, yapmayınca sorun çıkarıyor!
Asla isteklerinden vazgeçmiyor, her söylediğime itiraz ediyor!
Ne yapacağımı şaşırdım.
Nasıl davranacağımı bilmiyorum.
Sözümü dinletemiyorum.
Bize kök söktürüyor! Parmağında oynatıyor! Çok mu ödün veriyoruz?
Bu ve benzer söylemler! Tanıdık geliyor mu? Benzer duyguları çocuklarınızla ilişkilerinizde yaşıyor musunuz? Yalnız değilsiniz! Sanki günümüzde artık çocuklar anne babaları yönetiyor! Kontrol onların elinde. Anne babalarla yaptığım her çalışmada, ya da onlardan gelen soruların çoğunluğunda karşıma hep bu konu çıkıyor: Disiplin ve sınır koymak.
Bu konu üzerinde biraz düşünmeye, iş ortağım Lorraine ile paylaşımlarda bulunmaya başladığımda aslında günümüz anne babalarının en çok desteğe ihtiyaç duyduğu alanlardan biri olduğunu gördüm. Bu amaçla, bu konu üzerinde hem uzun uzun yazıp çizmeye hem de seminerler ve grup çalışmaları organize etmeye karar verdim.
Aslında konunun özetini başta yer verdiğim söz gayet güzel yapıyor. Bir işi yapmanın üç yolu vardır: Ya kendiniz yaparsınız ya para verip yaptırırsınız ya da çocuklarınızın yapmasını yasaklarsınız. Yani; çocuklar büyüme kaslarını çalıştırmak isterler ve sınırları hep zorlarlar. Bu çok doğal ve de normal değil mi? Peki ama anne babalar ne yapacak? Nasıl davranacak?
Anne babalar öncelikle şöyle bir soralım kendimize: “Gemleri nasıl kaptırdık?” “Aman üzülmesin!” diye başladı her şey. Bazen kolayımıza geldi. “Ağlamasın, zırlamasın şimdi kim uğraşacak, dediğini yapıverelim” oldu. Bazen farketmedik bile…
Oysa ki kendine güvenen, ayakları üzerinde durabilen,sorumluluk sahibi çocuklar yetiştirmek için gerekli olan ortamı yaratmak bizim işimiz. O halde anne babalar olarak kontrol bizde olmalı! Ailenin ve çocukların yönetimi bizim etki alanımızda. Kararlar ve kurallar bizim tarafımızdan belirlenmeli. Bu demek değil ki çocukların hiç hakkı yok. Onların fikri sorulacak; karar ve kurallara katkıda bulunacaklar.. Zaten en doğrusu herkesin görüş birliği içinde olması. Bundan sonrasında çizilen sınırları tutmak ve gerektiğinde hayır demek anne babanın sorumluluğu. Çocuklar her zaman bunları esnetmeye hazır. Bazen tatlılıkla; yüzümüze bakıp içimize işleyen bakışlarıyla, “annecim babacım noolur” lu sözleriyle. Bazen de bağırıp çağırma ağlama sızlamalarıyla..
Kontrolü ele almak ve bu anlamda yapılması gerekenleri yapmaya çalışmak kısacası disiplin sağlamak ve sınırları belirlemek her yaştan çocuk sahibi anne baba için önemli. Ama söylendiği kadar kolay değil bunu hayata geçirmek. Koçluk bakış açısıyla bu konuyu irdelemeye ve uygulamaya geçirebileceğinizi umduğum tüyolar vermeye sonraki yazılarımda devam edeceğim. Siz de bu arada kendi ailenize şöyle bir bakıp, kuralları, sınırları ve yaşadığınız sorunları belirleyebilirsiniz…
