Doğa kelimesi, “yükselmek, çıkmak, (güneş, yavru) doğmak” anlamına gelen "tuġ-" kökünden türemiştir. Kelime başında t- > d- değişimi sebebiyle "doğ-" olan kelimeye "+A" ekinin eklenmesiyle "doğa" kelimesi oluşmuştur. Yeni Türkçe bir kelime olan doğa, Fransızca "nature" ve Latince "nasci" kelimelerine kıyasla türetilmiştir.
İçinde yaşadığımız dünyada gördüğümüz, insan yapımı olmayan canlı ve cansız bütün varlıkların toplamına doğa denmektedir. Tabiat da aynı anlamı taşıyan bir kelimedir. Türk Dil Kurumuna göre doğa kelimesinin anlamı:
Doğa kelimesinin eş anlamlısı olan sözcük olan "tabiat" kelimesi dilimize Arapçadan geçmiştir.
Canlı ve cansız bütün varlıkları tanımlayan doğanın eş anlamlısı tabiattır. Günümüzde çoğunlukla doğa kelimesi tercih edilse de tabiat kelimesi de sıklıkla kullanılır. Tabiat kelimesi ile kurulabilecek örnek bir cümle vermek gerekirse: