Sadece Rus değil dünya edebiyatının sayılı yazarlarından biridir Fyodor Mihayloviç Dostoyevski. Özellikle romanları eskimeyen baş yapıtlardır. Suç ve Ceza, Budala, Kumarbaz, Karamazov Kardeşler İnsancıklar, Ecinniler, Yeraltından Notlar gibi eserleri hayatımıza unutulmaz karakterler ve Dostoyevski sözleri katmıştır. Klasik edebiyatın ünlü isminin beğenilen ve hayata, insana dair anlamlı sözlerini, özlü sözlerini ve alıntılarını Dostoyevski sözleri başlığı ile sizin için derledik.
Duygularınızı ve fikrilerinizi yansıttığını veya başkalarının dikkate alması gerektiğini düşündüğünüz bu önemli sözler içinden seçim yapıp Twitter, Facebook, Instagram, Whatsapp gibi platformlardan paylaşabilirsiniz. Yazarın özlü sözleri dışında Dostoyevski’nin insanı derin düşüncelere sokan alıntılarını eserlerine göre derledik. Beğendiğiniz eserlerden alıntıları ve sözleri ilgili başlıkların altında bulabilirsiniz.
“Ben, senin düşünmeye cesaret edemediklerini dile getiriyorum.” (Fyodor Dostoyevski.)
“Ruh, çocukların yanında olmakla iyileşir.” (Fyodor Dostoyevski.)
“Bu dünyada hiçbir şey gerçeği söylemek kadar zor, yağcılık yapmak kadar kolay değildir.” (Fyodor Dostoyevski.)
“Doğru veya yanlış, ara sıra bazı şeyleri bozmak keyif verir.” (Fyodor Dostoyevski.)
“İnsanlar bazen insanın hayvani acımasızlığından bahsederler ama bu hayvanlara haksızlıktır: Hiçbir hayvan insan kadar acımasız; ustaca, titizlikle acımasız olamaz.” (Fyodor Dostoyevski.)
“Birini sevmek, on Tanrı’nın gördüğü gibi görebilmektir.” (Fyodor Dostoyevski.)
“Bu dünyada mutsuzluğun en büyük kaynaklarından bazıları akıl karışıklığı ve söylenmemiş sözlerdir.” (Fyodor Dostoyevski.)
“En büyük mutluluk, muysuzluğun kaynağını bilmektir.” (Fyodor Dostoyevski.)
“Samimi olmak aptal olmaya engel değil.” (Fyodor Dostoyevski.)
“İnsan bazen sıra dışı bir şekilde, tutkuyla ızdıraba aşıktır." (Fyodor Dostoyevski.)
“İnsan ruhuna bakmak, insanı tanımak için yüce fikirler karşısında susuşuna, konuşmasına, ağlamasına değil gülüşüne bakın. Dolu dolu gülüyorsa iyi bir adamdır.” (Fyodor Dostoyevski.)
“Hiçbir şey kötü insana suçlamaktan daha kolay, onu anlamaktan daha zor değildir.” (Fyodor Dostoyevski.)
“Bana göre ayda bir kez kendini aptal olarak tanımlayan kimse en akıllımızdır.” (Fyodor Dostoyevski.)
“Dar kafalılar daha fazla mutludurlar. Dar kafalı olan sıradan bir insan, kendisini çok önemli ve sıra dışı bir insan zanneder.” (Fyodor Dostoyevski.)
“Beklentilerimi yok et, İdeallerimi yık, bana daha iyi bir şey göster; işte o zaman seni takip ederim.” (Fyodor Dostoyevski.)
“Bir toplumun gelişmişlik düzeyini hapishanelerinden anlayabilirsiniz.” (Fyodor Dostoyevski.)
“Merhamet insan varlığının temelidir.” (Fyodor Dostoyevski.)
“Korktuğum tek bir şey vardır; o da ıztırabıma layık olmamak.” (Fyodor Dostoyevski.)
“Bir güneş oldun mu herkes seni görür.” (Fyodor Dostoyevski.)
“Acı ve ızdırap, derin bir yürek ve üstün bir zekâ için kaçınılmazdır. Büyük insanlar dünyaya dair büyük üzüntüler içinde olsalar gerek.” (Suç ve Ceza, Dostoyevski)
“Gece ne kadar karanlıksa yıldızlar o kadar parlaktır, keder ne kadar derinse Tanrı o kadar yakındır.” (Suç ve Ceza, Dostoyevski)
“Düşlerle avutup duyuyorum kendimi.” (Suç ve Ceza, Dostoyevski)
“Bazen bize tümüyle yabancı kişiler ilk bakışta dikkatimizi çeker, bir şekilde aniden, hiçbir söz konuşulmadan hem de...” (Suç ve Ceza, Dostoyevski)
"Uzak durun benden! Yalnız kalmak istiyorum, yalnız, yalnız, yalnız!" (Suç ve Ceza, Dostoyevski)
“Bazen akıllıca hareket etmek için akıldan fazlası gerekir.” (Suç ve Ceza, Dostoyevski)
“Sana değil tüm insanlığın ızdırabına boyun eğiyorum. ” (Suç ve Ceza, Dostoyevski)
“Sizin aşık olmanızdan ve bütün bu acıklı hikayelerinizden bize ne?” (Suç ve Ceza, Dostoyevski)
“Namuslu olmak sizi diğer insanlardan üstün yapmaz, övünme hakkını vermez, zaten herkes yaşadığı sürece namuslu olmak zorundadır.” (Suç ve Ceza, Dostoyevski)
“Sonra öğrendim bunun asla olmayacağını, insanların değişmeyeceğini ve onları kimsenin değiştiremeyeceğini ve bunun çabalamaya değmediğini.” (Suç ve Ceza, Dostoyevski)
“Benim asıl korktuğum... Gözleri... Gözlerinden korkuyorum...” (Suç ve Ceza, Dostoyevski)
“Mantık çökünce şeytan yardıma gelir!” (Suç ve Ceza, Dostoyevski)
“Anlıyor musunuz, anlıyor musunuz sayın bayım, bir insanın artık gidebileceği hiçbir yerinin olmaması ne demektir anlıyor musunuz? Çünkü insanın gidebileceği hiç değilse bir yerin olması gerekmez mi?” (Suç ve Ceza, Dostoyevski)
"Nefrete sevgiden fazla güvenirim. Çünkü, nefretin sahtesi olmaz!" (Suç ve Ceza, Dostoyevski)
“Öyle bir sınıra gelirsin ki, onu aşamazsan mutsuz olursun, aşarsan, belki o zaman daha da mutsuz olursun.” (Suç ve Ceza, Dostoyevski)
“Denginiz değilim efendim, dengesizim..." (Suç ve Ceza, Dostoyevski)
''Hem böyle yapıyorum hem de yaptıklarımdan korkuyorum.'' diye düşündü. ''Hım...Evet, her şey insanın elindedir. Fakat insan korkaklığı yüzünden çok şeyi kaybedebilir. Gerçek bu. İnsanların en çok neden korktuklarını bilmek isterdim. Onları en çok korkutan şey yeni bir adım atmak, yeni bir söz söylemek...'' (Suç ve Ceza, Dostoyevski)
“Kuyuya tükürme, gün gelir içersin... derler.” (Suç ve Ceza, Dostoyevski)
“Cehennem nedir? Zannımca sevememektir.” (Karamazov Kardeşler, Dostoyevski)
“İnsanlığı bir bütün olarak ne kadar sevsem tekil olarak insandan o kadar nefret ediyorum.” (Karamazov Kardeşler, Dostoyevski)
“İnsanın varlığının gizemi sadece yaşamak değil yaşamak için bir neden bulmasındadır.” (Karamazov Kardeşler, Dostoyevski)
"Bir çocuğun ölümünü görmektense, dünyaya geliş biletimi iade etmek isterim." (Karamazov Kardeşler, Dostoyevski)
“Güneşi görebiliyorum ama göremiyor olsaydım bile varlığını bilirim. İşte güneşin orada olduğunu bilmek, yaşamaktır.” (Karamazov Kardeşler, Dostoyevski)
"Sizin tecrübeli bir doktor olduğunuz kadar ben de tecrübeli bir hastayım." (Karamazov Kardeşler, Dostoyevski)
“Bu sana son mesajımdır: Kederliyken, mutluluğu kovala.” (Karamazov Kardeşler, Dostoyevski)
“Gerçek hayattaki aşk hayallerdekine göre haşin ve ürkütücüdür.” (Karamazov Kardeşler, Dostoyevski)
“Yalan söyleyerek dünyanın öbür ucuna gidersin ama geri dönemezsin.” (Karamazov Kardeşler, Dostoyevski)
"Merhametinizle ezin onu. Nasıl sarsılacağını göreceksiniz." (Karamazov Kardeşler, Dostoyevski)
“Vız gelir hakkımda düşündükleriniz... Çünkü sizler benden daha aşağılıksınız!” (Karamazov Kardeşler, Dostoyevski)
“Sadece yaşamak değil baylar; ölüm bile onurlu olmalı!” (Karamazov Kardeşler, Dostoyevski)
“İnsanlar temiz kimsenin düşmesine, rezil olmasına sevinirler.” (Karamazov Kardeşler, Dostoyevski)
“Dünyayı güzellik kurtaracak.” (Budala, Dostoyevski)
“İnsan davranışlarının altında yatan nedenler, onları getirdiğimiz açıklamalardan kat be kat daha karmaşıktır.” (Budala, Dostoyevski)
“En kötüsünü bilip mutsuz olmak, boş hayallerle mutlu olmaktan iyidir.” (Budala, Dostoyevski)
'Korkak, korkar ve kaçar... Korkan, ama kaçmayan, henüz korkak değildir.” (Budala, Dostoyevski)
“Belki de düşündüklerinizin en önemlisini başkasına açmadan bu dünyadan göçer gidersiniz.” (Budala, Dostoyevski)
“İnsanın önünden geçtiği bir ağacı görebildiği için mutlu olmamasına şaşırıyorum.” (Budala, Dostoyevski)
"Anıların güzel olanları da kederli olanları da insanı hep hüzünlendirir." (İnsancıklar, Dostoyevski)
"Kafamdaki düşünceler de tuhaf, onların da bir ağrısı var sanki." (İnsancıklar, Dostoyevski)
"Pek iyi değilim. Duygularım ölmüş gibi." (İnsancıklar, Dostoyevski)
“Sen ne dersen de iki gözüm; toplumun yoksul insana saygısı yoktur.” (İnsancıklar, Dostoyevski)
“Hem gülmek hem ağlamak geliyor içimden!” (İnsancıklar, Dostoyevski)
"...biz insanlar, gökteki kuşların kaygısız ve masum mutluluğunu da kıskanmalıyız." (İnsancıklar, Dostoyevski)
“İyi bir insan karanlıkta kalıyor. Bir başkasına ise mutluluk kendiliğinden geliyor.” (İnsancıklar, Dostoyevski)
" Şehir mi bende, ben mi şehirde kaybolurum bilemem..." (İnsancıklar, Dostoyevski)
“İyiler niçin geride kalırlar da, hep kötülerin başına devlet kuşu kendiliğinden gelip konuverir acaba?” (İnsancıklar, Dostoyevski)
“Bugüne kadar böyle bilgisiz, odun gibi nasıl kalmışım?" Elden ne gelir? Hangi ormandan kesmişler beni acaba?” (İnsancıklar, Dostoyevski)
“İnsanların çoğu kendileri için değil, başkaları için giyinir. Daireye gelen pasaklı bir köylü ile iyi giyimli bir çiftlik ağası aynı muameleyi görmez. Pasaklı köylüye bağırır çağırırlar; bugün git yarın gel derler. Çiftlik ağası, general gibi itibar görür; işleri tıkır tıkır yürür. General deyince aklıma geldi. Bir general kişiliğinden dolayı mı, yoksa omuzundaki yıldızlardan dolayı mı itibar görür?” (İnsancıklar, Dostoyevski)
“İnsan bazen en imkansız, en çılgın düşünceye, sanki bir şeyler olacakmışçasına öyle bir inanır ki, gerçek olması için olmadık fikirler geçer aklından.” (Kumarbaz, Dostoyevski)
“Sevinç ve mutluluk insanı ne kadar güzelleştiriyor! Kalbi aşkla dolu olan adam istiyor ki bu aşkını başkalarının da kalbine döksün, herkes de kendisi gibi şen kahkahalarla gülsün, eğlensin ve böyle bir insanın mutluluğu da gerçekten bulaşıcı oluyor!” (Kumarbaz, Dostoyevski)
“Ben sizden akıllı öğüt değil, beni sanki bütün hayatı boyunca sevmiş birinden kardeşçe anlayış bekliyorum.” (Kumarbaz, Dostoyevski)
“Bizim gibi basit ve ölümlü insanlar en nihayetinde kaybediyordu.” (Kumarbaz, Dostoyevski)
“İster budalaca, ister akıllı sözler olsun, yanınızda durmadan konuşmak, konuşmak, konuşmak istiyorum.” (Kumarbaz, Dostoyevski)
"Gelecek demek benim için yalnızlık, gereksiz varoluş, bayat bir yaşantıdan başka bir şey değil."
“Ben, kendi kendimi bütünüyle mahvettim. Artık kendimi kıyaslayabileceğim herhangi bir şey var mıdır; ahlak kuralları filan? Bana faydası olacak hiçbir ahlak kuralı yoktur artık. Hele böyle bir durumda ahlak dersleri kadar yersiz bir şey olamaz. Ah, şu kendini beğenmiş tipler! Böbürlene böbürlene sana nasihatler vermeleri! Şu anki durumumun iğrençliğini ve pisliğini en az kendileri kadar bildiğimi bilselerdi, o koca dillerini sallamaktan vazgeçerlerdi. Bana bilmediğim ne söyleyebilirler ki? Benim sorunumla ilgili ne bilebilirler ki?” (Kumarbaz, Dostoyevski)
“İnsan sadece dertlerini sayar da mutluluğunu hesaplamaz.” (Yer Altından Notlar, Dostoyevski)
“Ama nasıl olur da anlatacak bir hikayeden olmadan yaşayabiliyorsun?” (Beyaz Geceler, Dostoyevski)
“Sevmek, acı çekmektir, yoksa sevmek olmaz.” (Yer Altından Notlar, Dostoyevski)
“Tanrım, bir anlık saadet neden bir ömre yetmez?” (Beyaz Geceler, Dostoyevski)
"Hiç tanımadığınız birinin gülüşü daha ilk karşılamanızda hoşunuza giderse, karşınızdakinin iyi bir adam olduğundan tereddüt etmeyiniz." (Ölüler Evinden Anılar, Dostoyevski)
“Ben kötü bir insan değildim. Ne aksi bir adamım ne de uysal biriyim. Ne alçağın biriyim ne de namuslu, ne bir kahramanım ne de bir korkak. Ben hiçbir şey olamadım.” (Yer Altından Notlar, Dostoyevski)
"Yapabildiğim tek şey, sadece okumaktı. Kitaplar, büyük coşkular, zevkler, acılar veriyordu bana; bu nedenle onlardan çok faydalandığımı söyleyebilirim." (Yer Altından Notlar, Dostoyevski)
“Biliniz ki, yanlış insana karşı duyulan sevgi çabuk unutulur.” (Beyaz Geceler, Dostoyevski)
“Dostlara bile açılamayacak, insanın kendine saklayacağı sırlar da bulunur.” (Yer Altından Notlar, Dostoyevski)
“Zekâyla güzellik birlikte olunca birbirlerine o kadar yakışıyolardı ki...” (Beyaz Geceler, Dostoyevski)
“Kendi yolunda eğri gitmek, başkasının yoluyla doğru gitmekten yeğdir.” (Dünyayı Güzellik Kurtaracak, Dostoyevski)
“Yaşama arzum, hayata inancım vardı!.. Fakat bu düşüncenin ardından bir kahkaha attığımı da hatırlıyorum.” (Ezilenler, Dostoyevski)
“Konuşmayı bilenler, hep kısa konuşur.” (Ecinniler, Dostoyevski)
“Dünyayı alt etmek istiyorsan önce kendini alt et.” (Ecinniler, Dostoyevski)
“Çünkü insanlar kendileri mutsuz olmadıkça, başkalarının mutsuzluğunu asla anlayamazlar.” (Beyaz Geceler, Dostoyevski)
“Ama ümit insanı aldatır...” (Stepançikovo Köyü, Dostoyevski)
“Bir insan, başkasını kınamadan önce, yaşamın ne olduğunu bilmelidir.” (Yer Altından Notlar, Dostoyevski)
"Gerçekten de böyle bir gökyüzünün altında envaiçeşit aksi ve hırçın insan yaşayabilir mi?" (Beyaz Geceler, Dostoyevski)
“İnsana lüzumlu olan tek şey, onu nereye sürükleyeceği belli olmayan hür iradedir.” (Yer Altından Notlar, Dostoyevski)
“Aşkları ne kadar saf, masumdu ve insanlar ne kadar da zalimdi!” (Beyaz Geceler, Dostoyevski)
