Down Sendromlu Kıza Da Koruyucu Aile Oldular

Ferah IŞIK- Ramazan ÇETİN/DENİZLİ, Sarayköy'de, bir lokantada aşçı olan Halil Doğan ile ev kadını Hatice Doğan'ın 23 yıllık evliliklerinde iki çocukları oldu. Oğullarından 22 yaşındaki Cem Doğan'ı Giresun Üniversitesi İşletme ve Organizasyon Bölümü'nde,16 yaşındaki Umut Can Doğan'ı ise lisede okutan Doğan çifti, örnek bir davranış sergileyip, çocuk yuvasında kalan down sendromlu kız çocuğu E.H.F. için koruyucu aile oldu.
1.5 yıldır koruyucu ailesi oldukları, şu an 3 yaşında olan E.H.F.'nin hayatlarına gimesiyle yaşama sevincinin iki kat arttığını belirten Hatice Doğan, "Gökyüzünden evimize bir melek indi" diyerek, mutluluğunu özetledi. Doğumundan kısa bir süre sonra çocuk yuvasına bırakılan E.H.F.'ye koruyucu aile olduklarında 5-6 kilo ağırlığında olduğunu ve sadece odanın tavanına baktığını, kucağa alışkın olmadığını belirten Hatice Doğan, "Kızımı özel eğitim merkezine gönderiyorum. Şu anda tepkileri çok iyi ve söylenenleri anlıyor. Büyük değişim oldu. Kızımla birlikte bizim de yaşamımızda çok fazla değişimler oldu. Evimiz yoktu. Ev sahibi olduk. Bu yıl otomobilimiz de oldu. Oğullarıma da söyledim, bunların hepsi kızımızın. Kızımı belki dünyaya ben getirmedim ama dünyaya getirsem bu kadar sevemezdim belki. Şu anda koruyucu aileyiz, ancak kızımızı evlat edinip, kimliğinin resmen ailemize verilmesi için başvuracağız" dedi.
Eşi Hatice'nin rüyasında kız çocuk gördüğünü, bunun üzerine koruyucu aile olmaya karar verdiklerini aktaran Halil Doğan ise "Koruyucu Aile Derneği'ne gittik ve 'Down sendromlu bir çocuğa evimizi açmak istiyoruz' dedik. Çünkü, down sendromlu çocuk sahibi ailelerin yaşadığı sıkıntıları biliyorduk" dedi.
İLK ÖNERİ KÜÇÜK OĞLUMDAN
Her gün saat 17.00'de mesaisinin bittiğini, sevinç ve heyecan içinde kızıyla ilgilenmek, onu sevmek için koşarak evine gittiğini da anlatan Doğan, "Oğlum Umut Candoğan'ın okulunda yuvadan gelen iki çocuk vardı. Bir gün otururken 'Baba biz de yuvadan bir çocuk alalım' dedi. Kız çocuğu almaya karar verdik. Almak için 2.5 ay bekledik ve kızımıza kavuştuk. Down sendromlu olduğunu bilerek aldık. Biz çocuğumuzu engelli olarak görmedik. Normal bir çocuğu herkes büyütür. Önemli olan kızımız gibi çocukları büyütmek, onları vatana, millete kazandırmaktır. Kızımızın gelmesiyle hayatımızda her şey değişti. Evimde huzur, sevgi hakim oldu. Ben de öksüz büyüdüm. Annesizliğin, babasızlığın ne olduğunu biliyorum" diye konuştu.