Evlilik iki insanın hayatını birleştirdiği oldukça değerli ve özel bir törendir. Evlenmeye hazırlanan çiftler genellikle bunu aileleri ve sevdikleriyle kutlamayı tercih eder. Ancak evlilik kararı almadan hemen önceki an çiftler için unutulmazdır. Hiç kuşkusuz evlilik teklifi aşamasından söz ediyoruz. Kültürel farklar burada da kendisini gösteriyor. İşte dünyanın dört bir yanından hepsi birbirinden enteresan 11 evlilik teklifi geleneğini araştırdık.
Fransa'da, geleneğe göre, evlilik teklifinde kullanılan yüzüğün damadın ebeveynleri tarafından miras bırakılan veya sunulan bir aile yadigarı olması gerekir. Teklifi kabul edildikten sonra gelin ve damat, yüzükte bazı değişiklikler yapmak isteyip istemediklerine karar verebilirler. Ancak bu durumda, ailenin iznini istemeleri gerekir. Yüzük için sadece taş verilmişse yüzüğü kendileri seçebilirler.
Guatemela geleneğine göre damat tekliften önce gelinin ailesinden evlilik için izin ister. Ailenin onayını alma sırasında ise damat yiyecek sepeti sunar, dans ve akşam yemeği ile eğlenceli bir etkinlik düzenler.
İskoçya'da, bu ülkenin erkeklerinin Beukin olarak bilinen bir tören sırasında bir dizi denemeden geçerek kendilerini kanıtlamaları gerekirdi. Engeller ve görevler gelinin babası tarafından kararlaştırılır ve müstakbel damat bunları başarıyla tamamlayabilirse, çift evlenebilirdi.
Evlilik teklifi küçük bir aile toplantısı sırasında ve genellikle akşam yemeklerinde yapılır. Eski zamanlarda, bu akşam yemeğinde bir araya gelen iki ailenin ebeveynleri düğün tarihini belirten bir sözleşme imzalarlardı, aksi taktirde nişanlı çift tarihi kendileri seçerdi.
Çin gelinin ebeveynleri evlilik teklifinden önce damadın ailesine bir dizi hediye alır. Talip iyi bir aday olarak kabul edilirse, damada gelinin doğum tarihini ve saatini içeren bir kağıt sunulur. Talibin ailesi o kağıdı 3 gün boyunca bir sunağa koymak zorundadır. Bu süre içinde kötü bir şey yaşanmazsa, gelin ve damadın evlenmesine izin verilir.
Bu ülkede evlilik teklifi ritüelleri bir hayli katıdır ve bir dizi protokol ile kural peşi sıra gelir. Damadın annesinin gelinin ailesiyle konuşabilmesi ve kızının oğluyla evlenmesi için talepte bulunabilmesi adına öncelikle damadın evlenmek istediği kadına karşı duyduğu hisleri annesine açması gerekir. Teklif kabul edildiğinde, gelinin düğünü organize etmek için alacağı çeyiz üzerinde anlaşılmalı ve takı satın alınmalıdır. Gelin ve annesi tarafından seçilen bu takılar zenginlikleriyle öne çıkar ve tören sırasında takdim edilir.
Japonya'da çiftin resmi olarak nişanlandığı törene "yuino" denir ve her iki aile arasında yapılan bir toplanmadan oluşur. Bu buluşma sırasında pirinç kağıdına sarılı 9 hediye değiş tokuş edilir. Bunlar, gelecekteki evlilik için duyguları ve iyi niyetleri sembolize eder. Zaman zaman, evliliğin verimli ve başarılı olması umuduyla "ema" plaketleri veya kartları sunulur.
İrlanda geleneğinde iki elin tuttuğu taç motifli bir olan claddagh ismi verilen yüzük evlilik teklifi sırasında verilir. Bu yüzük sevgiyi, dostluğu ve sadakati temsil eder.
Meksika’da evlilik teklifinin öncesinde damat, gelinin anne ve babasından onay alır. Bu onay hali aslında bir çeşit kabul görme isteğidir. Bu kabul görme sırasında damat, çiftin aşk hikayesini ve gelecekteki evlilikleriyle ilgili dileklerini içeren bir konuşma yapar. Hatta bu konuşmada kayınpedere övgü dolu sözler sarf edilmesi de yaygındır.
Tayland kültüründe, damadın en yakın arkadaşlarından birinin gelinin babasından gelinin rızasını istemesi "thong mun" ya da "altın nişan" olarak bilinen bir gelenektir. Babanın rıza vermesi durumunda ise çeyiz büyük miktarda mücevher ve paradan oluşur.
Hint geleneklerinde evlilik teklifini aslında gelinin ailesi kabul eder. Her iki aileden aile üyelerinin de katıldığı "mangni" ya da "nischitartham" olarak bilinen bir etkinlik gerçekleşir. Birkaç ritüel gerçekleştirilir ve çiftin resmi olarak nişanlanması için yemin töreni yapılır. Nişanın bir parçası olarak, gelinin düğünden 2 veya 3 gün önce bir kına yaptırması da oldukça yaygındır.
