Ebru gerçekten çok iyi bir anne... Gözleriyle inanılmaz güzel bakıyor çocuklara.Evde ben daha bakımlıyım.Yorulunca inanılmaz huysuz oluyor. Ben de bağırınca bu sefer 'ama ben yorgunum' diyor.
Doktorlar Ebru'nun kanamasını durduramamış. Ebru gitmiş gelmiş.O kadar kötüydüm ki, evlatlarım bir yana ama eşimin olmama ihtimalini duyduğum an bittim.Çocuklar dünyaya geldi ona mı sevineyim, eşim ameliyatta ölümle pençeleşiyor ona mı üzüleyim.
Ebru'yu normal odaya aldılar. Bu kez de 'ben bunu Ebru'ya nasıl açıklayacağım' endişem başladı. Allah'tan narkozun etkisindeydi de algılayamadı çok fazla.
Hamileliğinde bile Ebru'dan vazgeçmediysem kolay kolay geçmem artık.