Çok eski zamanlara dayanan ve Öz Türkçe bir kelimedir. İlk kez Orhun Yazıtları'nda kullanıldığı bilinir. Elin eş anlamlısı olan kelimeler de birden fazladır. Çünkü el eş sesli bir kelimedir. Tamamı isim türünde olan birçok anlamın karşılığı olarak kullanılır.
Türk Dil Kurumu el kelimesi için altı farklı tanım yapmıştır. Altı tanım da isim türündedir. Bu tanımlar ve bu tanımlar için verilen örnek cümleler şunlardır:
İlk akla gelen tanımı ile kolun bilekten parmak uçlarına kadar olan, tutmaya ve iş yapmaya yarayan bölümüdür.
Örnek cümle:
"El var titrer durur, el var yumuk yumuk / El var pençe olmuş, el var yumruk. (Ziya Osman Saba)"
Sahiplik, mülkiyet
Örnek cümle:
"Elimdeki bütün parayı bu eve yatırdım."
Kez, defa.
Örnek cümle:
"İki el silah sesi duyuldu."
İskambil oyunlarında oynama sırası.
İskambil oyunlarında her bir tura verilen ad.
Örnek cümle:
"Kış geceleri arkadaşlar arasında bir el poker çevirmek de keyiftir. (Peyami Safa)"
Etki, yabancı, mülkiyet, organ, halk, ülke, il, sahiplik, kez, defa, baskı gibi kelimeler el yerine kullanılabilir.
Bir kelimenin anlamını pekiştirmek için en iyi yöntem o kelimeyi cümle içinde kullanmaktır. Bu sayede yerine geçebilecek olan kelimeler de tespit edilir. Cümlenin bütününe bakarak hangi anlamda kullanıldığı anlaşılabilir.
El kelimesi ile ve el eş anlamlısı olan kelimeler ile kurulan bazı örnek cümleler şunlardır: