Ellerini ve ayaklarını kullanamayan serebral palsi hastası, burnuyla kitap yazdı

İZMİR (AA) - EFSUN ERBALABAN YILMAZ - İzmir'in Balçova ilçesinde oturan serebral palsi hastası 49 yaşındaki Sema Yılmazgil, burnunun ucuyla tabletin ekranına dokunarak yazdığı "Sevginin Gücü" adlı çocuk kitabını tamamladı.

Doğum sırasında beyninin oksijensiz kalması nedeniyle serebral palsi hastası olan Sema Yılmazgil, Eskişehir'de başlayan yaşam mücadelesini İzmir'de bakıcılarının yardımıyla sürdürüyor.

Eskişehir'de Porsuk İlkokuluna annesinin tekerlekli sandalyeyle götürdüğü Yılmazgil, tedavisi için 2000 yılında taşındıkları İzmir'de açık öğretim ortaokul ve lise eğitimlerini tamamladı.

Lisenin ardından 2010'da Anadolu Üniversitesi Açıköğretim Fakültesi Sosyoloji Bölümü'nü kazanan Sema Yılmazgil, o dönem bakıcısının hayatını kaybetmesi üzerine okula devam edemedi.

Ellerini ve ayaklarını kullanamadığı için tekerlekli sandalyeye bağlı yaşayan Yılmazgil, tüm gününü evde kitap okuyarak geçirmeye başladı.

Evde kaldığı süre içinde çocuk tiyatrosu yazan ve karikatür çizen Sema Yılmazgil, en büyük hayali olan bir çocuk kitabını çıkarabilmek için harekete geçti.

Hastalığının yol açtığı kasılmalar nedeniyle sadece burnunu kullanabilen Yılmazgil, burnunun ucuyla dokunduğu tabletin ekranında her harfi güçlükle yazarak "Sevginin Gücü" adlı kitabını yaklaşık 2 yılda tamamladı.

- Belediyenin desteğiyle kitabını bastırmaya hazırlanıyor

Yılmazgil, engelli "Rüya" ile arkadaşı "Oya"nın üstesinden geldikleri zorlukları anlattığı 63 sayfalık çocuk kitabını, Balçova Belediyesinin desteğiyle bastırmaya hazırlanıyor.

Çok sayıda insana hikayelerini ulaştırabilmek amacıyla sponsor arayışına başlayan Yılmazgil, kendi parasını kazanabilmek için yine burnunu kullanarak uzaktan bilgisayar, tablet veya telefonla çalışabileceği bir iş bulmak istiyor.

Balçova'daki bir apartmanın zemin katında, 88 yaşındaki annesi Müzeyyen Yılmazgil, gündüz ile gece çalışan 2 ayrı bakıcısıyla yaşayan Sema Yılmazgil, AA muhabirine, yaşadıklarını ve hedeflerini yazı aracılığıyla anlattı.

Çok üzüldüğü ve depresyona girdiği zamanlar olduğunu belirten Yılmazgil, yine de çalışmaktan vazgeçmediğini ifade etti.

Yılmazgil, engelli birey olarak yaşamanın ve hayatta kalmanın yollarını aradığını vurgulayarak, şunları kaydetti:

"1997-2000 ve 2003 yıllarında TRT'nin düzenlediği radyo çocuk tiyatrosu yarışmasına, kollarımın kaslarındaki kasılmalarımdan dolayı burnumla elektronik daktilomla yazdığım radyo tiyatrolarım ile katıldım fakat bir derece alamadım. Daha sonra İzmir Büyükşehir Belediyesinin düzenlediği engelliler konulu karikatür yarışmasında mansiyon ödülü aldım. Karikatürümü elektronik daktilomla çizdim ve şimdi de çocuk hikayeleri yazıyorum. Bir engelli olarak kendi paramı kazanmak zorundayım. O yüzden bir yerden başlamak istiyorum."

Anne Müzeyyen Yılmazgil ise artık çok yaşlandığını, bu nedenle kızının geleceği için endişelendiğini belirtti.

Kızının her türlü zorluğa rağmen yaşama sevincini hiç kaybetmediğini anlatan Müzeyyen Yılmazgil, Sema'nın mutluluğu hak ettiğine, başarılı bir yazar olacağına inandığını sözlerine ekledi.