Türkiye çok uzun geçmişe sahip bir ülkedir. Bu uzun tarihi boyunca birçok farklı toplumla ticari, ekonomik veya başka amaçlarla ilişkiler kurmuştur. Bu ilişkiler kültürel ve dilsel anlamda bir etkileşime zemin hazırlamıştır. Diller arasında yaşanan bu etkileşim, dillerin birbirleriyle çeşitli kelime alışverişleri yaşamasını sağlamıştır. Türkçe hem başka dilleri etkilemiştir hem de onlardan etkilenmiştir.
Dilimize sonradan katılan kelimelerden birisi de emir kelimesidir. Arapça "amr" kökünden türeten "amr" kelimesinden alıntıdır. Arapçada bu kelime "buyruk, emir, konu, iş" gibi anlamlara gelir. Türkçeye de benzer bir anlamla geçmiş ve daha sonrasında yeni anlamlar kazanmıştır. Türk Dil Kurumuna göre emir kelimesinin anlamı şu şekildedir:
Türkçede ayrıca "emîr" olarak başka bir kelime daha bulunur. Bu kelime de Arapça kökenlidir. Arapça "amīr" kökünden gelir. Emîr kelimesi "Avrupa ve bazı Müslüman ülkelerde bir kavmin, şehrin veya ülkenin başı" anlamında kullanılır.
Emrin eş anlamlısı olan dört sözcük mevcuttur. Bu kelimeler doğru bağlamda kullanıldığında herhangi bir anlatım bozukluğuna sebep olmaz. Emir eş anlamlısı kelimeler:
"Buyruk", "ferman ve "komut" kelimeleri "emir"in eş anlamlısı olan sözcüklerdir. Ancak "mir" kelimesi "emîr"in eş anlamlısıdır. Bu nedenle cümlelerde eş anlamlı kelimeleri kullanırken cümle bağlamına bakmak gereklidir.
Emir kelimesinin eş anlamı olan sözcüklerle kurulan cümle örnekleri: