Eski bir Türkçe kelime olan erdem, geçmişten bugüne kadar korunmuştur. Eski Türkçede de "erdem" hâliyle "yiğitlik, şan" anlamında kullanılmıştır. Ayrıca Moğolcada “bilgi, bilgelik, yetenek, beceri” anlamına gelen "erdem" kelimesiyle de eş kökenlidir. Erdem kelimesinin Türkçedeki en eski yazılı kaynağı Küli Çors yazıtıdır. Bu yazıtta "yiğitliğin şanı" anlamında kullanılmıştır.
Günlük hayatta sıklıkla karşımıza çıkabilen bu sözcüğün felsefede ifade ettiği anlam da oldukça geniştir. Ruhsal olgunluğu ifade eder.
Kelimenin TDK’ya göre anlamı şe şekildedir: "1. İyi olma, alçak gönüllük, yiğitlik ve doğruluk gibi ahlakın övdüğü niteliklerin genel adı 2. İnsanın ruhsal olgunluğu." Erdem kelimesini içeren örnek cümleler şu şekildedir:
Erdem kelimesinin eş anlamlısı olan sözcük "fazilet"tir. Fazilet kelimesi Arapça kökenli bir kelimedir. Üstünlük, seçkinlik, erdem anlamlarına gelir.
Erdemin eş anlamlısı olan fazilet kelimesiyle çeşitli cümleler kurulabilir. Birkaç örnek vermek gerekirse: