Fotoğraflarla: İslam Devrimi'nden önce ve sonra İranlı kadınlar

1977'de Tahran Üniversitesi'nde öğrenci olmak: İran'da devrim zamanında da zaten çok sayıda kadın üniversite eğitimi alıyordu, ancak ilerleyen yıllarda üniversiteye giden kadın sayısında büyük bir artış oldu. Bu kısmen, yetkili makamların kırsal kesimdeki muhafazakâr aileleri, kızlarının evden uzakta eğitim almasına izin vermeye ikna etmeyi başarmasından kaynaklandı. 1960'lı yıllarda İran'da büyüyen York Üniversitesi Kadın Çalışmaları Profesörü Barones Haleh Afşar, "Kadınların üniversiteye gitmesini engellemeye çalıştılar, ama öyle bir tepki oluştu ki, dönmelerine izin vermek zorunda kaldılar. Bazı eğitimli insanlar İran'ı terk etti ve yetkililer ülkeyi yönetebilmek için hem erkekleri hem de kadınların eğitim görmesi gerektiğini fark ettiler" diyor.

Devrimden önce çok daha fazla sayıda kadın, dar kot pantolonlar, mini etekler ve kısa kollu bluzlar da dahil Batı tarzı kıyafetler giyiyordu. Prof. Afşar "Ayakkabılar değişmedi ve ayakkabı tutkusu hala hepimizin içinde. İranlı kadınlar dünyadaki kadınlardan farklı değil. Çıkıp, alışveriş yapmak kadınlar için günlük stresten kurtulma aracı" diyor.

İran'da tatil günü olan Cuma günleri aileler ve arkadaşlar bir araya geliyor. Prof. Afşar "Piknikler, İran kültürünün önemli bir parçası ve orta sınıflar arasında gözde bir etkinlik. Bu, devrimden beri değişmedi. Bugünlerde farklı olan, birlikte oturan kadınlar ve erkekler çevrelerine çok daha fazla dikkat ediyor ve çevreyle etkileşimlerinde daha ihtiyatlı davranıyorlar" diyor.

Prof. Afşar "Bu artık İran'da göremeyeceğiniz bir sahne. Bayan kuaförleri devrimden sonra da varlıklarını sürdürdü. Bugünlerde bir bayan kuaföründe erkek göremezsiniz ve kadınlar kapıdan dışarı adım atar atmaz kapanmaları gerektiğini bilir. Bazıları kendi evlerinde, erkek ve kadınların karışık olduğu gizli kuaförler işletiyor olabilir" diyor.

Fars monarşisin 2500'üncü yılını kutlamak için verilen dev partide bir kadın, Şah Muhammed Rıza Pehlevi'ye (en sağda) yaklaşıyor. Kutlamalardaki savurganlık, Şah'ın solcu ve din adamı muhalifleri tarafından kınanmıştı. Prof. Afşar "Şah artık bu dönemde zaten pek hoşlanılmayan bir lliderdi ve bu aşırılık ve savurganlık görüntüsü, sekiz yıl sonraki devrime giden olaylara katkıda bulunmuş olabilir" diyor.